Przejdź do zawartości

Krystyna Szczepańska (śpiewaczka)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krystyna Szczepańska
Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1917
Nasielsk

Data i miejsce śmierci

30 sierpnia 1986
Warszawa

Typ głosu

mezzosopran

Zawód

śpiewaczka

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Grób Krystyny Szczepańskiej na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Krystyna Maria Szczepańska (ur. 25 stycznia[1][a] 1917 w Nasielsku, zm. 30 sierpnia 1986 w Warszawie[2]) – polska śpiewaczka (mezzosopran).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Była drugą z trzech córek Franciszka Bulaka i Stanisławy z domu Kozera[3][4]. Ukończyła szkołę podstawową w Nasielsku, następnie w 1935 Gimnazjum Żeńskie im. Marii Konopnickiej w Łomży[5]. W 1939 uzyskała dyplom na Wydziale Nauczycielskim Państwowego Konserwatorium Muzycznego w Warszawie.

Lata okupacji niemieckiej spędziła w Warszawie studiując w latach 1940–1944 śpiew w Miejskiej Szkole Muzycznej w klasie Stefana Beliny-Skupiewskiego[2]. Występowała na tajnych koncertach "młodych talentów" oraz dobroczynnych Rady Głównej Opiekuńczej w sali Konserwatorium w Warszawie[6].

Od 1944 współpracowała z Filharmonią Lubelską. Debiutowała w 1947 w Operze Śląskiej w Bytomiu jako Amneris w Aidzie Giuseppe Verdiego. Przez dziesięć lat była jedną z czołowych artystek śląskiej sceny. Od 1957 wchodziła w skład zespołu solistów Opery Warszawskiej do przejścia na emeryturę 1981[7]. Występowała gościnnie na scenach operowych oraz koncertowych prawie wszystkich krajów Europy. 27 września 1961 wystąpiła w mediolańskiej La Scali, gdzie pod batutą Jana Krenza zaśpiewała partię mezzosopranową w Stabat Mater Szymanowskiego. Ponadto śpiewała na scenach i estradach: Berlina, Budapesztu, Bukaresztu, Brukseli, Palermo, Rzymu, Sofii oraz Moskwy, Taszkientu i Leningradu[5].

W repertuarze miała ponad 40 partii operowych, odnosiła także sukcesy w repertuarze oratoryjno-kantatowym; przez wiele lat była jedyną w Polsce mezzosopranową odtwórczynią dzieł oratoryjnych.

W 1966 rozpoczęła pracę pedagogiczną, obejmując klasę śpiewu w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (w latach późniejszych Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina).

W 1960 występowała w spektaklu telewizyjnym Przygoda Króla Artura[8]. W 1973 była głównym bohaterem w filmie dokumentalnym Lekcja śpiewu reżyserowanego przez Stanisława Kokesza[9]. W 1981 współpracowała w filmie dokumentalnym Harnasiowa nuta[10]. W 1984 wystąpiła w filmie dokumentalnym Karol Szymanowski. Stabat Mater[11].

Była członkiem Oddziału Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej[3].

Dwukrotnie otrzymała Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki (1967, 1978)[12].

Była żoną dyrygenta Zygmunta Szczepańskiego[13].

Zmarła w Warszawie, pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 173-6-31)[14].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[3][12].

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Taką datę urodzin podaje Jacek Chodorowski w Polskim słowniku biograficznym, na nagrobku (patrz obok) wyryta jest data 23 stycznia 1917 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Jacek Chodorowski: Szczepańska z Bulaków Krystyna Maria. W: Polski Słownik Biograficzny. Warszawa-Kraków: Instytut Historii PAN, 2010, s. 305-307. ISBN 978-83-88909-87-0.
  2. ↑ a b Dane z oficjalnej strony Urzędu Miasta Łomża
  3. ↑ a b c Bulak-Szczepańska Krystyna, 600 lecie miasta Łomża.
  4. ↑ Osoby o nazwisku „Bulak” w Genealogii Potomków Sejmu Wielkiego, [dostęp 2024-09-19].
  5. ↑ a b Adam Czopek, Krystyna Szczepańska, primadonna dwóch teatrów [online], Magazyn Operowy Adama Czopka, 26 września 2022 [dostęp 2024-09-19] (pol.).
  6. ↑ Krystyna Szczepańska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2024-09-19].
  7. ↑ [1] Słownik biograficzny teatru polskiego
  8. ↑ Przygoda Króla Artura Internetowa baza filmów Polskich
  9. ↑ Lekcja śpiewu Internetowa baza filmu Polskiego.
  10. ↑ Harnasiowa nuta Internetowa baza filmów Polskich.
  11. ↑ Karol Szymanowski. Stabat Mater, Internetowa Baza filmów Polskich.
  12. ↑ a b Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984.
  13. ↑ Krystyna Szczepańska, Teatr Wielki Opera Narodowa [dostęp 2024-09-19].
  14. ↑ Cmentarz Stare Powązki: ANNA IGNATOWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].
  15. ↑ Odznaczenia państwowe dla zasłużonych pracowników [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 169, 18–19 lipca 1964, s. 2.
  16. ↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krystyna_Szczepańska_(śpiewaczka)&oldid=74792953”