Krzysztof Kiciński
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1938 |
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: socjologia moralności[1] | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1976 |
| Habilitacja |
1990[1] – socjologia |
| Profesura |
4 listopada 1999[1] |
Krzysztof Kiciński (ur. 1938 w Warszawie[2]) – polski profesor socjologii. Specjalizuje się w socjologii moralności.
Ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim (1964). W 1976 obronił pracę doktorską napisaną pod kierunkiem Marii Ossowskiej. W 1990 habilitował się na UW. W 1999 uzyskał tytuł profesora[2].
Pełnił funkcję dyrektora Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych UW. Kierownik katedry Socjologii Moralności i Aksjologii Ogólnej. Jest członkiem Komitetu Etyki w Nauce Polskiej Akademii Nauk. Od 10 lipca 2007 do 23 marca 2009 pełnił funkcję Przewodniczącego Rady Służby Publicznej przy Prezesie Rady Ministrów. 2 kwietnia 2009 został powołany przez Prezesa Rady Ministrów na członka Rady Służby Cywilnej. Jednocześnie pełni funkcję wiceprzewodniczącego Rady.
Ważniejsze publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Egoizm i problem zachowań prospołecznych (1978)
- Przed sierpniem i po grudniu : z badań nad postawami i wartościami (wraz z Hanną Świdą,1987)
- Sytuacje zagrożenia a przemiany idei moralnych (1990)
- Wizje szkoły w społeczeństwie posttotalitarnym (1993)
- Orientacje moralne : próba typologii (1998)
- Młodzież wobec problemów polskiej demokracji (2001)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Prof. dr hab. Krzysztof Kiciński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2021-09-15].
- ↑ a b Warszawa - Kiciński Krzysztof - publikacje – SocjoWiki [online], wiki.isns.uw.edu.pl [dostęp 2022-02-25].