Krzysztof Lanckoroński (zm. 1666)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Lanckoroński
Herb
Zadora
Rodzina

Lanckorońscy herbu Zadora

Data urodzenia

ok. 1600

Data śmierci

1666

Ojciec

Zbigniew Lanckoroński

Matka

Katarzyna Komorowska

Żona

Katarzyna Inwałdzka
Katarzyna Męcińska
Jadwiga Wiktoria Wilamówna

Dzieci

Konstancja
Izabela

Krzysztof z Brzezia Lanckoroński herbu Zadora (zm. w 1666 roku) – kasztelan radomski w latach 1651-1666, starosta małogoski w 1646 roku, starosta szydłowski w 1642 roku, dworzanin królewski w 1635 roku.

Syn Zbigniewa, urodzony ok. 1600r. W 1614r. rozpoczął studia w Dillingen, w 1615r. w Ingolstadt, a w 1619r. w Padwie. W 1622r. uczestniczył w poselstwie Krzysztofa Zbaraskiego do Stambułu w celu ratyfikacji pokoju chocimskiego. Brał udział jako dworzanin królewski w poselstwie Jerzego Ossolińskiego do papieża Urbana VIII i w jego wspaniałym wjeździe do Rzymu 27 września 1633r. W 1642r. otrzymał starostwo szydłowskie, w 1651r. został kasztelanem radomskim. Brał czynny udział w życiu publicznym uczestnicząc m.in. w sejmikach w Opatowie. W 1654r. został wybrany marszałkiem szlachty w Koprzywnicy. Wybierany był na posła w 1632r. i w 1648r. W 1648 roku był elektorem Jana II Kazimierza Wazy z województwa sandomierskiego. Inskrypcja nagrobna w kościele kotuszowskim wspomina o jego udziale w wojnach prowadzonych przez Zygmunta III i Władysława IV oraz w działalności sądowniczej. W 1640r. został jednym z protektorów Arcybractwa Różańcowego w Wodzisławiu. Poczynił pewne fundacje na rzecz kościoła w Kotuszowie. Zbudował nowy murowany kościół, gdyż ten odbudowany przez ojca uległ pożarowi. Druga żona Katarzyna Męcińska w testamencie w 1647r. zapisała klejnoty i ulokowała pewną sumę na swej majętności dla kościoła w Kotuszowie. Krzysztof Lanckoroński otrzymał od matki Kurozwęki i klucz kurozwęcki. W 1634r. na mocy układu z bratem Mikołajem przekazał mu Kurozwęki i część klucza kurozwęckiego zachowując Kotuszów, Jasień i Korytnicę wraz z folwarkami. W 1636. w obecności Samuela Lanckorońskiego dokonano podziału dóbr pomiędzy braćmi; Krzysztof zachował dobra otrzymane w 1634r. Kurozwęki przejął wówczas brat Mikołaj. Pozostali bracia Jacek, Stanisław i Aleksander otrzymali pojedyncze wsie oraz pewne sumy pieniężne. Po ślubie z Katarzyną Inwałdzką nabył prawa do dóbr inwałdzkich w księstwie zatorsko-siewierskim, które sprzedał w 1638r. W 1642r. otrzymał starostwo szydłowskie. W 1646r. został starostą małogoskim, w 1651r. kasztelanem radomskim. Po śmierci wyceniono majątek na 275 tys. florenów, a sam klucz sędziszowski wart był 160 tys. złotych. Posiadał trzy żony: Katarzynę Inwałdzką córkę Floriana, Katarzynę Męcińską i w 1649r. Jadwigę Wiktorię Wilamównę córkę Jana. Krzysztof Lanckoroński zmarł w 1666r. Wdowa wyszła za mąż za Mikołaja Przerembskiego kasztelana sądeckiego i zmarła w 1668r. Posiadał dwie córki: Konstancję żonę Mikołaja Oleśnickiego starosty opoczyńskiego i Izabelę żonę Jana Franciszka Lipskiego kasztelana małogojskiego.[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Historia rodu Lanckorońskich. [dostęp 2016-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-20)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Svffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielk. Xięstwa Litewskiego. Zgodnie na Naiaśnieyszego Iana Kazimierza Obranego Krola Polskiego [...]. Dane, między Warszawą, a Wolą, Dnia 17. Listopada, Roku 1648, [b.n.s].
  • Urzędnicy województwa sandomierskiego XVI-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Chłapowski i Alicja Falniowska-Grabowska. Kórnik 1993, s. 191.