Krzysztof Nykiel (duchowny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Nykiel
Biskup tytularny Velii
Patris corde
Ojcowskim sercem
Kraj działania

Watykan

Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1965
Osjaków

Regens Penitencjarii Apostolskiej
Okres sprawowania

od 2012

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

9 czerwca 1990

Nominacja biskupia

1 maja 2024

Krzysztof Józef Nykiel (ur. 28 lutego 1965 w Osjakowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, biskup (nominat), regens Penitencjarii Apostolskiej od 2012.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 28 lutego 1965 w Osjakowie[1][2], pochodzi z parafii św. Rocha w Konopnicy w archidiecezji częstochowskiej[3]. W 1984 złożył świadectwo dojrzałości i wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi. Święcenia kapłańskie przyjął 9 czerwca 1990 w katedrze łódzkiej z rąk miejscowego biskupa diecezjalnego Władysława Ziółka[4][5]. W tym samym roku uzyskał tytuł magistra teologii na Akademii Teologii Katolickiej. W 2001 na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim uzyskał tytuł doktora prawa kanonicznego[6].

W latach 1990–1991 był wikariuszem w parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski we Włodzimierzowie, a w 1991 rozpoczął pracę przy parafii pw. św. Anny w Passoscuro, w diecezji Porto-Santa Rufina, skupiając się na duszpasterstwie Polaków[6]. W latach 1995–2002 pracował w Papieskiej Radzie ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia. W 2002–2012 pracował w Kongregacji Nauki Wiary, będąc bliskim współpracownikiem ówczesnego prefekta tejże kongregacji, kardynała Josepha Ratzingera, do momentu jego wyboru na papieża w 2005 roku[7]. Został postulatorem procesów beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych Czcigodnych Służebnic Bożych Wandy Malczewskiej i Marii Julitty Ritz[1][2]. 26 czerwca 2012 Benedykt XVI mianował go Regensem Penitencjarii Apostolskiej[1][2]. 20 lipca 2001 został mianowany przez papieża Jana Pawła II kapelanem Jego Świątobliwości, a 3 maja 2010 papież Benedykt XVI podniósł go do godności prałata honorowego Jego Świątobliwości[6]. 24 listopada 2005 został również kanonikiem honorowym Archikatedralnej Kapituły Łódzkiej, a 30 grudnia 2010 został mianowany prałatem Kamery Apostolskiej[6].

18 grudnia 2009 został sekretarzem pomocnicznym międzynarodowej komisji do zbadania sprawy objawień w Medziugoriu[6][8]. 23 kwietnia 2010 został członkiem Rady Rewizyjnej Polskiego Instytutu Kościelnego w Rzymie[6], a 5 stycznia 2011 papież Benedykt XVI mianował go konsultorem Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia[9].

Jest członkiem komitetu wydawniczego periodyku „Studi sul Dolore e di Bioetica”, Stowarzyszenia Kanonistów Polskich, a współpracuje z redakcjami polskiej edycji „L’Osservatore Romano”, „Dolentium Hominum”, „Niedzieli” i „Rycerza Niepokalanej dla Polonii”. Angażuje się także we współpracę z polską sekcją Radia Watykańskiego[6]. Pełni funkcję wykładowcy prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim[10][6].

13 maja 2017 został przyjęty do konfraterni zakonu paulinów[11].

1 maja 2024 papież Franciszek mianował go biskupem tytularnym Velii[12][13]. Na zawołanie biskupie wybrał słowa „Patris corde” (Ojcowskim sercem)[14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Rinuncia del reggente della Penitenzieria Apostolica e nomina del successore. vatican.va, 2012-06-26. [dostęp 2021-08-11]. (wł.).
  2. ↑ a b c Polak regensem Trybunału Penitencjarii Apostolskiej. ekai.pl (arch.), 2012-06-26. [dostęp 2012-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-16)].
  3. ↑ Konopnica – św. Rocha. kuriaczestochowa.pl (arch.). [dostęp 2017-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-11)].
  4. ↑ Łodzianin na Watykanie. lodz.wyborcza.pl, 2005-06-09. [dostęp 2021-10-17].
  5. ↑ Rocznica święceń kapłańskich. niedziela.pl, 2003. [dostęp 2021-10-17].
  6. ↑ a b c d e f g h Nota biograficzna Krzysztofa Nykiela na stronie Penitencjarii Apostolskiej. diecezja.tarnow.pl. [dostęp 2021-10-17].
  7. ↑ Ks. Nykiel – łodzianin od papieża. lodz.wyborcza.pl, 2005-04-20. [dostęp 2021-10-17].
  8. ↑ Obradowała komisja ds. Medjugorja. info.wiara.pl, 2010-04-13. [dostęp 2013-01-30]. (pol.).
  9. ↑ Nomina di membri e di consultori del Pontificio Consiglio per gli operatori sanitari. vatican.va, 2011-05-01. [dostęp 2021-10-17]. (wł.).
  10. ↑ The Professors of the Faculty of Canon Law. unigre.it. [dostęp 2017-01-12]. (ang.).
  11. ↑ Konfraternia ks. prał. Krzysztofa Nykiela. jasnagora.com, 2017-05-13. [dostęp 2021-10-17].
  12. ↑ Nomina Episcopale del Reggente della Penitenzieria Apostolica. press.vatican.va, 2024-05-01. [dostęp 2024-05-01]. (wł.).
  13. ↑ Ksiądz prałat Krzysztof Nykiel ogłoszony biskupem tytularnym Velii. archidiecezja.lodz.pl, 2024-05-01. [dostęp 2024-05-01]. (pol.).
  14. ↑ P. Kłys: Biskup Nominat Krzysztof Nykiel: pragnę z ojcowskim sercem służyć Chrystusowi w Kościele - wywiad. archidiecezja.lodz.pl, 2024-05-02. [dostęp 2024-05-02].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krzysztof_Nykiel_(duchowny)&oldid=73712122”