Krzysztof Skwierczyński

Krzysztof Skwierczyński
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	3 kwietnia 1971 ; Siedlce, Polska
	doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie historii
	Specjalność: historia średniowiecza
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	2004 – nauki historyczne ; Uniwersytet Warszawski
Habilitacja	2012
	profesor uczelni
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Stanowisko	nauczyciel akademicki
Okres zatrudn.	od 1996
Wydział	Wydział Historyczny
Stanowisko	prodziekan ds. studenckich i doktoranckich
Okres zatrudn.	od 2016
Wydział	Wydział Nauk o Kulturze i Sztuce
Stanowisko	prodziekan ds. studenckich
Okres zatrudn.	od 2020
	Odznaczenia

Krzysztof Skwierczyński (ur. 3 kwietnia 1971 w Siedlcach) – polski mediewista, historyk, adiunkt Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 2012–2016 zastępca dyrektora Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego ds. studenckich. W latach 2016-2020 prodziekan ds. studenckich i doktoranckich Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2020 prodziekan ds. studenckich Wydziału Nauk o Kulturze i Sztuce Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie studiów stypendysta Ministra Edukacji Narodowej. Studia w Instytucie Historycznym UW ukończył z wyróżnieniem w 1995, pod kierunkiem profesora Romana Michałowskiego napisał pracę magisterską poświęconą topografii sakralnej miast w średniowieczu.

Od 1996 pracuje w Instytucie Historycznym UW, od 2004 jako adiunkt, od 2019 profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Rozprawę doktorską poświęconą reformie gregoriańskiej w Polsce (promotor: prof. Roman Michałowski) obronił w 2004. Rozprawa ta ukazała się drukiem w serii Monografie FNP: Recepcja idei gregoriańskich w Polsce do początku XIII wieku^[1]. Otrzymała ona Nagrodę Rektora Uniwersytetu Warszawskiego KLIO II stopnia w 2006.

Habilitacja w 2012 na podstawie książki Mury Sodomy. Piotra Damianiego Księga Gomory i walka z sodomią wśród kleru^[2]. Otrzymała ona Nagrodę Rektora Uniwersytetu Warszawskiego KLIO II stopnia w 2012.

Od 1997 sekretarz Redakcji Przeglądu Historycznego, od 2007 członek Redakcji kwartalnika, od 2013 zastępca Redaktora Naczelnego, w latach 2019-2021 Redaktor Naczelny^[3].

Od 1999 członek redakcji Repertorium Fontium Historiae Medii Aevi (Rzym). Od 2015 członek Rady Redakcyjnej Memoria Europae (Argentyna, Università di San Juan de la Frontera).

W latach 2012–2016 zastępca dyrektora ds. studenckich Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 2016-2020 pełnił funkcję prodziekana ds. studenckich i doktoranckich Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego.

Od września 2020 pełni funkcję prodziekana ds. studenckich Wydziału Nauk o Kulturze i Sztuce Uniwersytetu Warszawskiego^[4].

W latach 1996–2012 członek Redakcji Kwartalnika Ogólnopolskiego Klubu Miłośników Opery Trubadur.

W 2010 został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi^[5].

Zainteresowania badawcze[edytuj | edytuj kod]

Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół historii społecznej średniowiecza, historii średniowiecznego Kościoła oraz seksualności wieków średnich. Zajmuje się także wpływami chrześcijańskiego Zachodu na kulturę Polski wczesnopiastowskiej.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

(redakcja) Benedykt Zientara (15 VI 1928–11 V 1983): dorobek i miejsce w historiografii polskiej, pod red. Krzysztofa Skwierczyńskiego i Piotra Węcowskiego, Warszawa: „DiG” 2001.
Recepcja idei gregoriańskich w Polsce do początku XIII wieku, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 2005 (II wydanie: Toruń 2016).
(redakcja) Christianitas Romana: studia ofiarowane profesorowi Romanowi Michałowskiemu, red. nauk. Krzysztof Skwierczyński, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2009.
(redakcja) Glauco Maria Cantarella, Comites aulae coelestis: studia z historii, kultury i duchowości Cluny w średniowieczu, red. nauk. Tomasz Michał Gronowski OSB, Krzysztof Skwierczyński, przeł. Andrzej Haase, Kraków: Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów 2009.
Mury Sodomy: Piotra Damianiego „Księga Gomory” i walka z sodomią wśród kleru, Kraków: Towarzystwo Wydawnicze „Historia Iagellonica” 2011.
Święty Piotr Damiani, Pisma monastyczne (redakcja naukowa i opracowanie), Źródła Monastyczne 83, Kraków 2018.
Rudolf Glaber, Kroniki roku tysiącznego (red. nauk. i opracowanie wspólnie z: Tomasz Michał Gronowski OSB), Źródła Monastyczne 90, Kraków 2020.
Święty Piotr Damiani, Kazania o dziewicach, Pisma monastyczne (redakcja naukowa i opracowanie), Źródła Monastyczne 91, Kraków 2020.
Święty Piotr Damiani, Pisma monastyczne. Część 2 (redakcja naukowa i opracowanie), Źródła Monastyczne 92, Kraków 2020.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Krzysztof Skwierczyński, Recepcja idei gregoriańskich w Polsce do początku XIII wieku, Wrocław 2005.
↑ Krzysztof Skwierczyński Mury Sodomy. Piotra Damianiego Księga Gomory i walka z sodomią wśród kleru Kraków 2011.
↑ Redakcja [online], www.przegladhistoryczny.pl [dostęp 2019-12-11] .
↑ Władze wydziału [online], Wydział Nauk o Kulturze i Sztuce Uniwersytetu Warszawskiego [dostęp 2020-11-20] (pol.).
↑ Prezydent odznaczył zasłużonych pracowników Instytutu Historycznego UW / Ordery i odznaczenia / Aktualności / Archiwum Bronisława Komorowskiego / Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej [online], www.prezydent.pl [dostęp 2020-11-22] .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

[test-1] Krzysztof Skwierczyński, Recepcja idei gregoriańskich w Polsce do początku XIII wieku, Wrocław 2005.

[2] Krzysztof Skwierczyński Mury Sodomy. Piotra Damianiego Księga Gomory i walka z sodomią wśród kleru Kraków 2011.

[3] Redakcja [online], www.przegladhistoryczny.pl [dostęp 2019-12-11] .

[4] Władze wydziału [online], Wydział Nauk o Kulturze i Sztuce Uniwersytetu Warszawskiego [dostęp 2020-11-20] (pol.).

[5] Prezydent odznaczył zasłużonych pracowników Instytutu Historycznego UW / Ordery i odznaczenia / Aktualności / Archiwum Bronisława Komorowskiego / Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej [online], www.prezydent.pl [dostęp 2020-11-22] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]