Kstowo

Kstowo
Кстово
Herb	Flaga
Państwo	Rosja
Obwód	niżnonowogrodzki
Burmistrz	Michaił Gogoljew
Wysokość	125 m n.p.m.
Populacja (2021); • liczba ludności	; 66 928
Nr kierunkowy	83145
Kod pocztowy	607650
Tablice rejestracyjne	22237501
	Położenie na mapie obwodu niżnonowogrodzkiego Kstowo
	Położenie na mapie Rosji Kstowo
	56°09′N 44°11′E/56,150000 44,183333
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Kstowo (ros. Ксто́во) — miasto (od 1957^[3]) w Rosji, centrum administracyjne kstowskiego miejskiego (municypalnego) rejonu obwodu niżnonowogrodzkiego^[4].

Kstowo położone jest na prawym brzegu Wołgi, 30 km poniżej zbiegu Oki i Wołgi, 29 km od Niżnego Nowogrodu na trasie M7 "Wołga" i odcinku kolejowym Okskaja - Zelecyno. Przez miasto przepływa rzeka Kud'ma, dopływ Wołgi^[5].

Największy zakład pracy - zakłady przetwórstwa produktów naftowych kompanii Łukoil^[5].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

2013^[6] – 66 989
2021^[2] – 66 928

Historia[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie informacji z oficjalnej strony internetowej miasta^[5])

Nazwa miasta wywodzi się prawdopodobnie z języka mordwińskiego od słowa "ksta" - "truskawka". Osada Kstowska, położona na miejscu obecnego miasta, była znana już w XIV w. Rosjanie, zajmując nowe terytoria, osiedlali się wzdłuż dróg i tworzyli cały łańcuch osiedli z biegiem Wołgi.

W przeszłości ludność zajmowała się burłactwem, pleceniem siatek, rybołówstwem.

Na początku XV wieku osadę i przynależne do niej ziemie otrzymał od syna ostatniego niżegorodzkiego kniazia Daniła Borysowicza Peczerski Monastyr. W ciągu kolejnych 150 lat, pomiędzy tatarskimi najazdami, kstowczanie pracowali na roli, zajmowali się łowiectwem i rybołówstwem.

W 1818 zbudowano w Kstowie kamienną cerkiew i od tego czasu stał się on znany jako wieś. Na początku lat 20. XX wieku Kstovo staje się centrum dużego rejonu rolniczego - w 1929 utworzono rejon kstowski, rozwija się leśnictwo i połowy na Wołdze i okolicznych zalewowych jeziorach.

Miasto Kstowo początkowo budowano jako osiedle robotnicze w pobliżu rolniczej wsi Kstowo, z biegiem czasu i powiększającej się liczby mieszkańców osiedle i wieś wspólnie otrzymało status najpierw "robotniczego osiedla Kstowo", następnie 12 września 1957 miasta.

Planowaniem urbanistycznym miasta zajmował się leningradzki instytut "Lengorstrojprojekt", który musiał uwzględnić stacjonujący w jednym z osiedli wojskowy oddział deszyfrażu lotniczego z laboratoriami, zajmujący się m.in. obróbką techniczną klisz uzyskanych z kamer lotniczych. Po rozformowaniu oddziału na miejscu jego stacjonowania utworzono sanatorium wojskowe, przeniesione następnie do Soczi na miejsce oddziału budowlanego, który z kolei przeniesiono do Kstowa.

Sytuacja mieszkaniowa była ciężka. W kilku wąwozach wyryte były ziemianki z dachami na poziomie gruntu - wystawały tylko kominy, mieszkańcy żyli w nich przez cały rok. Zmiany nastąpiły dopiero po zbudowaniu zakładów przetwórstwa naftowego i kolejnych przemysłowych - elektrociepłowni, produkcji betonu, obróbki drewna i produkcji asfaltobetonu. Na początku lat 60. zbudowano z kolei zakłady produkcji wełny mineralnej, produkcji i wtórnego bieżnikowania opon, mleczarskie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Городская Дума [online] [dostęp 2021-07-21] (ros.).
↑ ^a ^b Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2021 года [online] [dostęp 2021-07-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-02] (ros.).
↑ СССР. Административно-территориальное деление союзных республик на 1 января 1980 года / Redakcja В. А. Дударев, Н. А. Евсеева. — Wydawnictwo «Известия Советов народных депутатов СССР», 1980. — 702 stron — strona 118
↑ Государственно - правовой департамент Нижегородской области: Населенные пункты Кстовского района. [w:] ОФИЦИАЛЬНЫЙ САЙТ [on-line]. Правительство Нижегородской области, 2014. [dostęp 2014-04-13]. (ros.).
↑ ^a ^b ^c Administracja Miejska: История города Кстово. [w:] Oficjalna strona miasta [on-line]. Администрация Города Кстово. s. 2013. [dostęp 2014-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-14)]. (ros.).
↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2013 года, t. Tablica 33. Численность населения городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений, городских населенных пунктов, сельских населенных пунктов, Федеральная служба государственной статистики Росстат, 2013, s. 528 (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Kstowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 831 .

[1] Городская Дума [online] [dostęp 2021-07-21] (ros.).

[rosstat-2] Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2021 года [online] [dostęp 2021-07-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-02] (ros.).

[3] СССР. Административно-территориальное деление союзных республик на 1 января 1980 года / Redakcja В. А. Дударев, Н. А. Евсеева. — Wydawnictwo «Известия Советов народных депутатов СССР», 1980. — 702 stron — strona 118

[OS-4] Государственно - правовой департамент Нижегородской области: Населенные пункты Кстовского района. [w:] ОФИЦИАЛЬНЫЙ САЙТ [on-line]. Правительство Нижегородской области, 2014. [dostęp 2014-04-13]. (ros.).

[OSM-5] Administracja Miejska: История города Кстово. [w:] Oficjalna strona miasta [on-line]. Администрация Города Кстово. s. 2013. [dostęp 2014-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-14)]. (ros.).

[STATru-6] Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2013 года, t. Tablica 33. Численность населения городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений, городских населенных пунктов, сельских населенных пунктов, Федеральная служба государственной статистики Росстат, 2013, s. 528 (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]