Kubanit
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
siarczek miedzi i żelaza[1] |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
3,5 - 4[1] |
| Przełam |
muszlowy[1] |
| Łupliwość |
nierozpoznawalna[1] |
| Układ krystalograficzny |
rombowy[1] |
| Gęstość minerału |
4,03 do 4,18[1] |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
żółta/kremowoszara[1] |
| Rysa |
czarna[1] |
Kubanit – bardzo rzadki minerał z gromady siarczków[1]. Spotykany bywa w pegmatytach, utworach pneumatolitycznych i hydrotermalnych[1].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa pochodzi od Kuby, gdzie minerał ten występuje[1].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Bardzo rzadki[1]. Niewielkie okazy występują w Morro Velho w Brazylii, Harzu w Niemczech, Sudbury w Kanadzie, USA (Prince William Sound na Alasce) i na Kubie[1]. W Polsce stwierdzony w śladowych ilościach, niewidocznych gołym okiem, na Dolnym Śląsku w pegmatytach Zbójeckich Skał w Szklarskiej Porębie Dolnej, w żyłach kruszcowych w Radzimowicach w Górach Kaczawskich, w żyłach kalcytowych wśród serpetynitów w Tąpadłach koło Sobótki i utworach hydrotermalnych koło Strzelina[1].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Kryształy żółte z brązowym odcieniem lub kremowoszare, występujące w skupieniach zbitych i ziarnistych, nieco rzadziej tabliczkowych i słupkowych[1]. Kruchy, nieprzezroczysty z metalicznym połyskiem, nierozpoznawalną łupliwością i muszlowym przełamem[1].