Kudowski Potok (dopływ Ochotnicy)
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok 4 rzędu | |
| Długość | 3,5 km |
| Spadek |
100 m/km |
| Źródło | |
| Wysokość |
922 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Ochotnica |
| Miejsce | |
| Wysokość |
515 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego  | |
Położenie na mapie gminy Ochotnica Dolna  | |
Kudowski Potok – potok, dopływ rzeki Ochotnica[1]. Jest ciekiem 4 rzędu o długości 3,5 km i średnim spadku 100 m/km[2]. Wypływa na wysokości 922 m pod Kudowskim Wierchem na północnych stokach Pasma Lubania w Gorcach. Spływa w kierunku północnym i na osiedlu Kudowe, na wysokości około 515 m uchodzi do Ochotnicy jako jej prawy dopływ[3].
Zlewnia Kudowskiego Potoku obejmuje dolinę między północnymi grzbietami Kudowskiego Wierchu (1024 m) i bezimiennego wierzchołka po zachodniej stronie Lubania. Ma dwa główne dopływy: niewielki lewobrzeżny Groniowski Potok uchodzący na wysokości około 710 m i dłuższy, prawobrzeżny Rochowy Potok uchodzący na wysokości około 630 m[3].
Dolina Kudowskiego Potoku jest stosunkowo płytko wcięta i w większości porośnięta lasem. Zabudowane jest tylko wąskie dno dolnej części doliny (osiedle Kudowe) i prowadzi nim droga. Zlewnia w całości znajduje się w granicach wsi Ochotnica Dolna w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Ochotnica Dolna[3].
Wzdłuż koryta Kudowskiego Potoku z Ochotnicy Dolnej prowadzi szlak turystyczny, na głównej grani Pasma Lubania łączący się ze szlakiem czerwonym. Początkowo prowadzi on asfaltową drogą, potem ścieżką[4].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]
Ochotnica Dolna (Kudowe) – dolina Kudowskiego Potoku – Morgi – Jaworzyny Ochotnickie – Lubań. Czas przejścia: 2.40 h, ↓ 1. 35 h[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 132, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Józef Nyka, Gorce. Przewodnik, Sport i Turystyka, 1965.
- ↑ a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-02-03].
- ↑ M. Cieszkowski, P. Lubieński, Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P. Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8.
- ↑ Gorce. Mapa turystyczna 1: 40 000, wyd. 16, Kraków: Compass, ISBN 978-83-8184-217-4.