Kuna (herb szlachecki)
|
||
Alternatywne nazwy | Przebendowski | |
Herbowni | ||
Prebentow, Prebentov, Przebendowski, Marder |
Kuna (Prebentow, Prebentov, Przebendowski, Marder) – polski herb szlachecki pochodzenia pruskiego.
Spis treści
Blazonowanie[edytuj | edytuj kod]
W polu złotym na zielonym pagórku Kuna barwy naturalnej, przednimi łapami do góry wspięta, w prawą stronę tarczy obrócona. Kuna trzyma w pysku za krzyż błękitne jabłko królewskie, które podtrzymuje przednimi łapami.
Klejnot: samo godło.
Labry: złote podbite błękitem.
W innych opisach herbu, kuna trzyma w łapach glob ziemski zwieńczony złotym krzyżem. Czasami też błędnie kuna nazywana jest wilkiem.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Kuna, Przebendowski, Przebędowski
Lista sporządzona została na podstawie wiarygodnych źródeł, zwłaszcza klasycznych i współczesnych herbarzy. Należy jednak zwrócić uwagę na częste zjawisko przypisywania rodom szlacheckim niewłaściwych herbów, szczególnie nasilone w czasie legitymacji szlachectwa przed zaborczymi heroldiami, co zostało następnie utrwalone w wydawanych kolejno herbarzach. Identyczność nazwiska nie musi oznaczać przynależności do danego rodu herbowego. Przynależność taką mogą bezspornie ustalić wyłącznie badania genealogiczne.
Znani herbowni[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Przebendowski - sędzia ziemski lęborski
- Ignacy Franciszek Przebendowski - wojewoda pomorski
- Jakub Przebendowki - kasztelan elbląski
- Jan Jerzy Przebendowski - podskarbi wielki koronny, generał wielkopolski, wojewoda malborski, kasztelan chełmiński
- Joachim Przebendowski - biskup łucki
- Józef Antoni Przebendowski - generał adiunkt Stanisława Augusta Poniatowskiego, generał porucznik Fryderyka II
- Konstanty Przebendowski - generał brygady Armii Królestwa Polskiego
- Piotr Jerzy Przebendowski - wojewoda malborski, wojewoda inflancki, kasztelan inflancki, starosta pucki
Legenda herbowa[edytuj | edytuj kod]
Według legendy ród Przebendowskich miał się wywodzić z Tracji i za rządów Fryderyka Barbarossy miał osiąść w Niemczech, gdzie otrzymali dobra Wilhelmsdorf od cesarza Ottona. Stamtąd część z nich przeniosła się do Prus, gdzie jeden z nich - Jan Przebendowski sygnował w 1466 r. pokój wieczny między Kazimierzem Jagiellończykiem a Ludwikiem de Erlichausen.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Biuletyn Kawaleria, Andrzej Szutowicz, Nr 3/2010, str. 8-12
- wizualizacja herbu na Polska Szlachta 2001
- Herb Kuna i lista nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Kuna II i lista nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Przebendowski i lista nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Przebendowski hrabia i lista nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. 7, s. 530-533
|