Lachnellula abietis
 Apotecja na gałązkach jodły | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Lachnellula abietis |
| Nazwa systematyczna | |
| Lachnellula abietis (P. Karst.) Dennis Persoonia 2(2): 183 (1962) | |
Lachnellula abietis (P. Karst.) Dennis – gatunek grzybów z klasy patyczniaków (Helotiales)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lachnellula, Lachnaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisał w 1871 r. Petter Adolf Karsten nadając mu nazwę Helotium abietis. Obecną nazwę nadał mu w 1962 r. Richard William George Dennis[1].
Ma 7 synonimów. Niektóre z nich:
- Dasyscyphus abietis (P. Karst.) Sacc. 1889
- Perrotia abietis (P. Karst.) Raitv. 1970
- Trichoscyphella abietis (P. Karst.) Nannf. 1953[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Na podłożu tworzy rozproszone lub zgrupowane apotecja o średnicy 0,5–2 mm, początkowo kuliste, zamknięte, potem otwierające się okrągłym otworem. Powierzchnia zewnętrzna biała, pokryta włoskami. Włoski cylindryczne, z przegrodami, delikatnie szorstkie, szkliste. Tarczka owocnika o barwie od żółtej do pomarańczowej[3].
- Cechy mikroskopowe
Worki cylindryczne, z zaokrąglonymi wierzchołkami, 60–87,5 × 5–8,5 μm, przeważnie 60–80 × 5–7,5 μm, 8- zarodnikowe．Askospory ukośnie jednorzędowe, eliptyczne do wąsko nerkowatych, czasami z dwoma oleistymi gutulami, jednokomórkowe, rzadko dwukomórkowe, szkliste, 7–16 × 1,5–5 μm, przeważnie 8–14 × 2–5 μm. Parafizy nitkowate, z przegrodami i licznymi gutulami, 70–100 × 2–2,5 μm[3].
Zbudowana z woskowatej, mięsistej podkładki z nieregularnymi, labiryntowatymi komorami, w których powstają konidia na szczytach smukłych, ostro zakończonych, prostych lub pionowo rozgałęzionych konidioforów. Konidia jednokomórkowe, o kształcie od kulistego do eliptycznego, średnicy 2–4 μm, szkliste. Kiełkują na agarze z ekstraktem słodowym[3].
- Gatunki podobne
Makroskopowo wszystkie gatunki Lachellula są podobne i wiele z nich występuje na drzewach iglastych. Pewnej identyfikacji gatunku można dokonać tylko mikroskopowo．Lachnellula abietis jest łatwa do odróżnienia od Lachnellula calyciformis po wielkości i kształcie askospor[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Podano występowanie Lachnellula abietis tylko w Europie[4]. W Polsce M.A Chmiel w 2006 r. przytoczyła 3 stanowiska[5], w następnych latach podano dalsze[6].
Nadrzewny grzyb saprotroficzny występujący na martwych gałęziach jodły[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-03-26].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-03-26].
- ↑ a b c d Takeo Oguchi, Studies on the species of Lachnellula in Hokkaido: their morphology，physiology and pathogenicity [online] [dostęp 2023-03-26].
- ↑ Występowanie Lachnellula abietis na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-03-26].
- ↑ a b Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-20].