Lachnellula occidentalis
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Lachnellula occidentalis |
| Nazwa systematyczna | |
| Lachnellula occidentalis (G.G. Hahn & Ayers) Dharne Phytopath. Z. 53: 129 (1965) | |
Lachnellula occidentalis (G.G. Hahn & Ayers) Dharne – gatunek grzybów z klasy patyczniaków (Helotiales)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lachnellula, Lachnaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisali w 1934 r. Glen Gardner Hahn i Theodore Thomas Ayers nadając mu nazwę Dasyscyphus occidentalis. Obecną nazwę nadał mu w 1965 r. C.G Dharne[1].
Ma 7 synonimów. Niektóre z nich:
- Lachnellula hahniana (Seaver) Dennis 1962
- Trichoscyphella hahniana (Seaver) Manners 1953[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Na podłożu tworzy pojedynczo lub w grupach, półsiedzące apotecja na krótkich trzonkach. Młode apotecja są kuliste i rozszerzają się podczas wilgotnej pogody, tworzące miseczkowaty owocnik pokryty włoskami. Tarczka owocnika o barwie od ochrowej do intensywnie pomarańczowej[3].
Zewnętrzna warstwa ekscypulum typu „textura globulosa”, utworzona z pseudoparenchymatycznych, wielokątnych strzępek. Strzępki trzonka typu „textura intricata”, luźno splecione, cienkościenne. Hymenium pomarańczowe do pomarańczowożółtego, składające się z worków i parafiz. Worki 120–150 × 10–12 µm, maczugowate, czasem lekko napęczniałe, z ośmioma askosporami. Otwory worka amyloidalne. Askospory ułożone w workach skośnie jednoszeregowo, szeroko elipsoidalne, 15–23 × 5–7 µm. Parafizy nitkowate, z napęczniałymi wierzchołkami, przewyższające worki. Wraz z nimi występują proste lub różnie rozgałęzione włókna. Włókna te są częste w niektórych materiałach, ale w niektórych są raczej rzadkie i łatwo je przeoczyć[3].
Na 2% agarze z ekstraktem słodowym grzyb tworzy białą, watowatą grzybnię. Anamorfa na ekstrakcie słodowym tworzy się rzadko, po długim czasie. Ma postać żółtej grzybni z labiryntowatymi wnękami, w których na pionowo rozgałęzionych konidioforach o długości 15–28 µm powstają dwa rodzaje mikrokonidiów: elipsoidalne o rozmiarach 2–3 × 1,8 µm i bardziej podłużne o rozmiarach 4 × 1,2 µm[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Podano występowanie Lachnellula occidentalis w Ameryce Północnej, Europie, Azji i na Nowej Zelandii[4]. W Polsce M.A Chmiel w 2006 r. przytoczyła 3 stanowiska[5], w następnych latach podano dalsze[6]. Najbardziej aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].
Nadrzewny grzyb saprotroficzny występujący na martwych gałęziach modrzewia[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-03-26].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-03-26].
- ↑ a b c Chandrashekar Ganesh Dharne, Taxonomic investigations on the discomycetous genus Lachnellula Karst, 1964 [dostęp 2023-03-26] (ang.).
- ↑ Występowanie Lachnellula occidentalis na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-03-26].
- ↑ a b Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-20].
- ↑ Aktualne stanowiska Lachnellula occidentalis w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-26].