Lachnellula suecica
_Nannf_41353.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Lachnellula suecica |
| Nazwa systematyczna | |
| Lachnellula suecica (de Bary ex Fuckel) Nannf. Fungi Exsicc. 41-42: 2089 (1953) | |
Lachnellula suecica (de Bary ex Fuckel) Nannf. – gatunek grzybów z klasy patyczniaków (Helotiales)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lachnellula, Lachnaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisali w 1875r. Anton de Bary i Leopold Fuckel nadając mu nazwę Pithya suecica. Obecną nazwę nadał mu w 1953 r. John Axel Nannfeldt[1].
- Peziza calycina var. flavococcinea (Alb. & Schwein.) Sauter 1846
- Peziza pulchella var. flavococcinea Alb. & Schwein. 1805
- Pithya suecica de Bary ex Fuckel 1875[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Na podłożu tworzy w grupach przebijające korę apotecja na krótkich trzonkach. Młode apotecja są kuliste i rozszerzają się podczas wilgotnej pogody, tworząc miseczkowate owocniki pokryte białymi włoskami i osiągające średnicę 5–6 mm. Ich zewnętrzna powierzchnia (hymenium) jest wklęsła lub niemal płaska i ma barwę pomarańczowo-czerwoną[3].
Zewnętrzna warstwa owocnika typu „textura globulosa”, utworzona z pseudoparenchymatycznych, wielokątnych strzępek. Strzępki trzonka typu „textura intricata”, luźno splecione, cienkościenne. Hymenium składające się z worków i parafiz. Worki 60–70 × 6–7 µm, cylindryczne, i stopniowo zwężające się, z ośmioma askosporami. Otwory worka amyloidalne. Askospory ułożone w workach w jednym rzędzie, szkliste, kuliste z jedną gutulą, o średnicy 4–6 µm. Parafizy cylindryczne, 65–78 × 2–2,5 µm z przegrodami, z żółtymi lub pomarańczowożółtymi gutulami, lekko napęczniałe w górnej części, przewyższające worki. Włoski cylindryczne, z przegrodami, o drobnoziarnistej powierzchni[3].
Na 2% agarze z ekstraktem słodowym grzyb tworzy białą, watowatą, dość szybko rosnącą grzybnię. Anamorfa w hodowli powstaje łatwo, jest skorupiasta, o barwie od żółtej do pomarańczowożółtej. Mikrokonidia 3–5 × 0,8–1,2 µm powstają masowo. Są szkliste, cienkościenne, podłużne, wyrastające na pionowo rozgałęzionych konidioforach o wymiarach 10–15 × 1 µm[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Podano występowanie Lachnellula suecica w Ameryce Północnej, Europie i Azji[4]. W Polsce M.A Chmiel w 2006 r. przytoczyła 11 stanowisk[5], w następnych latach podano dalsze[6].
Nadrzewny grzyb saprotroficzny występujący na martwych gałęziach i szyszkach kosodrzewiny (Pinus mugo)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-03-26].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-03-26].
- ↑ a b c Chandrashekar Ganesh Dharne, Taxonomic investigations on the discomycetous genus Lachnellula Karst, 1964 [dostęp 2023-03-26] (ang.).
- ↑ Występowanie Lachnellula suecica na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-03-26].
- ↑ a b Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-20].