Przejdź do zawartości

Leonid Kniaziew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonid Kniaziew
Леонид Князев
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Leonid Michajłowicz Kniaziew

Data urodzenia

1851

Data śmierci

1919

Gubernator tobolski
Okres

od 12 kwietnia?/24 kwietnia 1896
do 29 stycznia?/11 lutego 1901

Gubernator wołogodzki
Okres

od 29 stycznia?/11 lutego 1901
do 6 lipca?/19 lipca 1902

Gubernator kostromski
Okres

od 6 lipca?/19 lipca 1902
do 10 września?/23 września 1905

Gubernator kurlandzki
Okres

od 10 października?/23 października 1905
do 10 lipca?/23 lipca 1910

Poprzednik

Dmitrij Swierbiejew

Następca

Siergiej Nabokow

Generał-gubernator irkucki
Okres

od 24 lipca?/6 sierpnia 1910
do lutego 1916

Członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego
Okres

od 1917 roku

Odznaczenia
Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie)

Leonid Michajłowicz Kniaziew ros. Леонид Михайлович Князев (ur. 1851 w Sankt Petersburgu, zm. 1919) – działacz państwowy Imperium Rosyjskiego, prokurator, gubernator w guberniach tobolskiej, wołogodzkiej, kostromskiej i kurlandzkiej, generał-gubernator irkucki i członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Leonid Michajłowicz Kniaziew urodził się w 1851 roku w Sankt Petersburgu. Wywodził się z rodziny szlacheckiej. Edukację odebrał w Cesarskiej Szkole Prawoznawstwa. Od 15 maja?/27 maja 1872 do 1896 roku zajmował różne stanowiska podległe Ministerstwu Sprawiedliwości. Kolejne urzędy pełnił w guberniach grodzieńskiej, riazańskiej (1873), tambowskiej (1874), następnie pomocnik prokuratora w Symbirsku (1878), Warszawie, Pskowie (1880), Sankt Petersburgu (1883) i w końcu prokurator w Witebsku i Warszawie (1891)[a][1][2].

Od 12 kwietnia?/24 kwietnia 1896 do 29 stycznia?/11 lutego 1901 roku gubernator tobolski, następnie wołogodzki. Na analogiczną funkcję w guberni kostromskiej przeniesiony 6 lipca?/19 lipca 1902 roku[1].

W wyniku dymisji Dmitrija Dmitrijewicza Swierbiejewa został 10 października?/23 października 1905 roku wyznaczony gubernatorem kurlandzkim. Urząd ten objął jednak dopiero 22 listopada?/5 grudnia 1905 roku, a do tego czasu zastępował go wicegubenrator Izmaił Władimirowicz Kostorowiec[3]. Kniaziew przybył do Kurlandii w krytycznym okresie rewolucji 1905 roku, zdecydowana większość kurlandzkich miejscowości opanowana była przez rewolucjonistów. Pod koniec grudnia podpisał prośbę o zwiększenie kontyngentu wojskowego w guberni, a za sprawą działań ekspedycji karnych, już w styczniu raportował o przywróceniu kontroli nad wszystkimi miastami[4].

 Osobny artykuł: Rewolucja 1905 roku na Łotwie.

Wśród kurlandzkich Niemców miał opinię dobrodusznego i naiwnego, łatwo miał się dostosowywać do zdania miejscowego rycerstwa[5]. Tak na przykład w związku z akcją sprowadzania do Kurlandii niemieckich kolonistów, którą miejscowe ziemiaństwo prowadziło w celu wzmocnienia żywiołu niemieckiego przeciw łotewskiemu nacjonalizmowi, gubernator nie tylko nie przeciwdziałał, ale nawet usprawiedliwiał te działania brakiem rąk do pracy na wsi[6].

Od 24 lipca?/6 sierpnia 1910 roku generał-gubernator irkucki, na miejsce przybył 22 września?/5 października. Ze względów zdrowotnych zwolniony w lutym 1916 roku. W 1917 roku został członkiem Rady Państwa Imperium Rosyjskiego. Zmarł w 1919 roku[7].

Otrzymał Order Świętej Anny II klasy[2].

  1. Pominięto daty z Альманах... 1897 ↓, s. 675, które nie zgadzają się z prezentowaną w źródle chronologią.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Janicki 2011 ↓, s. 240.
  2. a b Альманах... 1897 ↓, s. 675.
  3. Janicki 2011 ↓, s. 249.
  4. Janicki 2011 ↓, s. 130–133.
  5. Janicki 2011 ↓, s. 241.
  6. Janicki 2011 ↓, s. 466–468.
  7. Janicki 2011 ↓, s. 240–241.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]