Leonteus
| mityczny król Lapitów | |
| Poprzednik | |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Ojciec | |
| Rodzeństwo |
Andrajmon i Lisyde |
Leonteus - syn Koronosa, król Lapitów w Tesalii.
Pod Troją[edytuj | edytuj kod]
Leonteus był synem Koronosa, a wnukiem Kajneusa. Według mitografów miał brata Andrajmona (który ożenił się z jedną z córek Peliasa imieniem Amfinome) i siostrę Lyside. U boku innego Lapity, Polypojtesa, syna Pejritoosa, wyruszył pod Troję. Z tego powodu często wymienia go Homer w Iliadzie. Występuje wśród wojowników, którzy zajęli miejsce w drewnianym koniu, wprowadzonym przez Trojan na swą zgubę do miasta. Po zdobyciu Troi towarzyszył Kalchasowi, powracającemu pieszo do domu. Gdy Kalchas zmarł w Kolofonie, powrócił do Troi, a stamtąd do ojczystej Tesalii. Mitografowie umieszczają go również na liście zalotników Heleny Trojańskiej[1][a].
Rodowód[edytuj | edytuj kod]
Leonteus pochodził od Arkasa, syna Zeusa i Kallisto.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ O Leonteusie wspominają Homer w Iliadzie II 738 n., XII 130 n., XXIII 837 n.; Hyginus: Fabulae 81, 97, 114; Kwintus ze Smyrny: Posthomerica VII 487, XII 323; Jan Tzetzes: Posthomerica 646 i Komentarz do Lykofrona 427, 980 i 1047; Apollodoros w Bibliotece III 10, 8; Stefan z Bizancjum
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grimal 2008 ↓, s. 206.
- ↑ Grimal 1987 ↓, s. 370.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Graves: Mity greckie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974.
- Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987. ISBN 83-04-01069-0.