Leopold Szyjkowski

Leopold Szyjkowski
	generał brygady
Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1859 ; Żydaczów
Data i miejsce śmierci	1943 ; Lwów
	Przebieg służby
Lata służby	1888-1921
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier ; Wojsko Polskie
Jednostki	Garnizon Lwów
Stanowiska	szef sanitarny garnizonu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-ukraińska; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia

Leopold Szyjkowski (28 stycznia 1859 w Żydaczowie, zm. w 1943 we Lwowie) – polski doktor medycyny, generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Leopold Szyjkowski urodził się 28 stycznia 1859 w Żydaczowie, w rodzinie Adama. W 1879 roku w Stanisławowie złożył maturę. Medycynę studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Wiedeńskim. W 1888 roku otrzymał dyplom doktora wszechnauk lekarskich i rozpoczął zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej armii^[1]. 1 listopada 1911 roku awansował na starszego lekarza sztabowego 2. klasy (niem. Oberstabsartzt 2. Klasse^[2]). W 1913 roku był szefem sanitarnym c. i k. 30 Dywizji Piechoty we Lwowie^[3]. W 1915 roku awansował na starszego lekarza sztabowego 1. klasy (niem. Oberstabsartzt 1. Klasse^[4]).

Od listopada 1918 roku pełnił obowiązki lekarza załogi Lwowa. 21 czerwca 1919 roku został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z byłej cesarskiej i królewskiej armii, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika lekarza, i jednoczesnym zatwierdzeniem na stanowisku szefa sanitarnego garnizonu miasta Lwowa^[5]. Na tym stanowisku 29 maja 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu pułkownika, w Korpusie Lekarskim, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej^[6]. Z dniem 1 maja 1921 roku został przeniesiony w stan spoczynku^[7]. Na emeryturze mieszkał we Lwowie^[8]. Tam praktykował jako lekarz laryngolog^[9].

26 października 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu generała brygady^[10]. Później został zweryfikowany w tym stopniu ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie generałów stanu spoczynku^[11].

W lutym 1940 roku, w czasie pierwszej deportacji, razem z żoną miał być wywieziony w głąb ZSRR, lecz zaniechano tego ponieważ oboje byli obłożnie chorzy. Zmarł w 1943 roku w czasie niemieckiej okupacji Lwowa^[12].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Rycerski Orderu Franciszka Józefa

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ P. Stawecki, Słownik ..., s. 325-326.
↑ Stopień starszego lekarza sztabowego 2. klasy był odpowiednikiem stopnia podpułkownika.
↑ Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914, Wiedeń 1914, s. 103, 1148.
↑ Stopień starszego lekarza sztabowego 1. klasy był odpowiednikiem stopnia pułkownika.
↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 72 z 3 lipca 1919 roku, poz. 2336, 2358.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 16 czerwca 1920 roku, poz. 587.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 16 z 23 kwietnia 1921 roku, poz. 584. P. Stawecki, Słownik ..., s. 326 błędnie podał datę 1 maja 1920 roku.
↑ Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1577. Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1406. Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 880.
↑ P. Stawecki, Słownik ..., op. cit. 326.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 738.
↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 322.
↑ Zdzisław Nicman, Tylko we Lwowie. Czy dokumenty NKWD odsłonią kulisy zbrodni na generałach WP?, „Polska Zbrojna” nr 45 (245) z 1995 roku, s. IX.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
Roczniki Oficerskie 1923, 1924 i 1928.
Rocznik oficerski rezerw 1934.
Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione.
PiotrP. Stawecki PiotrP., Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa: Bellona, 1994, ISBN 83-11-08262-6, OCLC 830050159 .

[1] P. Stawecki, Słownik ..., s. 325-326.

[2] Stopień starszego lekarza sztabowego 2. klasy był odpowiednikiem stopnia podpułkownika.

[3] Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914, Wiedeń 1914, s. 103, 1148.

[4] Stopień starszego lekarza sztabowego 1. klasy był odpowiednikiem stopnia pułkownika.

[5] Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 72 z 3 lipca 1919 roku, poz. 2336, 2358.

[6] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 16 czerwca 1920 roku, poz. 587.

[7] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 16 z 23 kwietnia 1921 roku, poz. 584. P. Stawecki, Słownik ..., s. 326 błędnie podał datę 1 maja 1920 roku.

[8] Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1577. Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1406. Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 880.

[9] P. Stawecki, Słownik ..., op. cit. 326.

[10] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 738.

[11] Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 322.

[12] Zdzisław Nicman, Tylko we Lwowie. Czy dokumenty NKWD odsłonią kulisy zbrodni na generałach WP?, „Polska Zbrojna” nr 45 (245) z 1995 roku, s. IX.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]