Leopoldo Miguez
| |
| Imię i nazwisko |
Leopoldo Américo Miguez |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Leopoldo Américo Miguez[1][2][3] (ur. 9 września 1850 w Rio de Janeiro, zm. 6 lipca 1902 tamże[1][2][3]) – brazylijski kompozytor i dyrygent.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W młodości mieszkał w Portugalii, kształcił się w Porto u Nicolau Ribasa[1][2]. W latach 1882–1884 studiował w Brukseli u Ambroise’a Thomasa[1]. Podczas pobytu w Europie poznał twórczość Richarda Wagnera, której po powrocie do Brazylii stał się aktywnym promotorem[1][2]. Przez pewien czas pracował w wydawnictwie muzycznym[2][3]. Po proklamowaniu republiki w Brazylii w 1889 roku wziął udział w konkursie na nowy hymn narodowy, który wygrał pieśnią Hino da Proclamação da República[1]. Od 1890 do 1902 roku był dyrektorem Institute Nacional de Música w Rio de Janeiro[1][2][3].
Skomponował m.in. Symfonię B-dur (1882), opery Pele amor! (wyst. Rio de Janeiro 1897) i Os Saldunes (wyst. Rio de Janeiro 1901), ponadto uwertury, poematy symfoniczne, marsze, pieśni, utwory na fortepian[1][2][3]. W jego muzyce dostrzegalne są wpływy twórczości Richarda Wagnera[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 259. ISBN 83-224-0656-8.
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2441. ISBN 0-02-865529-X.
- ↑ a b c d e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 588. ISBN 0-674-37299-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Leopoldo Miguez – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project