Leptacinus pusillus

	Leptacinus pusillus
	(Stephens, 1833)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Infrarząd	Staphyliniformia
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	kusaki
Plemię	wydłużaki
Rodzaj	bruzdniczek
Gatunek	Leptacinus pusillus
Synonimy
	Gyrohypnus pusillus Stephens, 1833; Staphylinus linearis Gravenhorst, 1802; Gyrohypnus linearis (Gravenhorst, 1802); Leptacinus linearis (Gravenhorst, 1802); Gyrohypnus procerulus Stephens, 1833; Xantholinus procerulus (Stephens, 1833); Xantholinus minutus Lacordaire, 1835; Leptacinus nigritulus LeConte, 1880;
	Gyrohypnus pusillus Stephens, 1833; Staphylinus linearis Gravenhorst, 1802; Gyrohypnus linearis (Gravenhorst, 1802); Leptacinus linearis (Gravenhorst, 1802); Gyrohypnus procerulus Stephens, 1833; Xantholinus procerulus (Stephens, 1833); Xantholinus minutus Lacordaire, 1835; Leptacinus nigritulus LeConte, 1880;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Leptacinus pusillus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1833 roku przez Jamesa Francisa Stephensa pod nazwą Gyrohypnus pusillus. Jako lokalizację typową wskazano Londyn. Do rodzaju bruzdniczek (Leptacinus) przeniesiony został przez Stephensa w 1839 roku^[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o wydłużonym, wąskim ciele długości od 4 do 4,5 mm. Głowa jest duża, o małych oczach, umieszczonych tuż przy ich krawędziach wewnętrznych, skierowanych ku środkowi czoła, ale go nieosiągających bruzdach czołowych zewnętrznych i smukłym z zaostrzonym szczytem ostatnim członie głaszczków szczękowych, umieszczona na cienkiej szyi. Czułki mają człon trzeci krótszy od poprzedniego. Na przedpleczu występują grzbietowe szeregi liczące od siedmiu do dziesięciu szeroko rozstawionych punktów. Mikrorzeźba w postaci falistych zarysowań poprzecznych obecna jest na przedpleczu przynajmniej miejscami. Barwa pokryw jest czarna do brunatnoczarnej. Odwłok samca ma szósty sternit o słabo wykrojonej i bezwłosej krawędzi tylnej^[2].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad ten zasiedla tereny otwarte i zarośla. Rozmieszczony jest głównie na nizinach i pogórzach, jednak w środowiskach synantropijnych występuje aż po piętro subalpejskie. Bytuje wśród gnijących szczątków roślinnych, w odchodach, pryzmach kompostowych, pod stogami siana i stertami wypielonego zielska^[3]^[2].

Gatunek o szerokim zasięgu, na północ wykraczającym daleko poza koło podbiegunowe^[3]. W Europie znany jest z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Portugalii, Hiszpanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Macedonii Północnej, Grecji i europejskiej części Rosji^[4]. W Azji podawany jest z Syberii^[3] i Afganistanu. W Afryce zamieszkuje Azory, Maderę, Wyspy Kanaryjskie i Sudan. Zawleczony został ponadto do Kanady, Stanów Zjednoczonych, Australii i Nowej Zelandii^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Insecta: Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. VI Staphylinine Group (Part 3). Staphylininae: Staphylinini (Quediina, Staphylinina, Tanygnathinina, Xanthopygina), Xantholinini. Staphylinidae incertae sedis. Fossils, Protactinae†. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 3021–3840, 2001.
↑ ^a ^b Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 d Kusakowate - Staphylinidae: Wydłużaki - Xantholininae. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1976.
↑ ^a ^b ^c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 2. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (7), 1980.
↑ Leptacinus pusillus (Stephens, 1833). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-04-04].

[Herman-1] Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Insecta: Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. VI Staphylinine Group (Part 3). Staphylininae: Staphylinini (Quediina, Staphylinina, Tanygnathinina, Xanthopygina), Xantholinini. Staphylinidae incertae sedis. Fossils, Protactinae†. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 3021–3840, 2001.

[Szujecki-2] Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 d Kusakowate - Staphylinidae: Wydłużaki - Xantholininae. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1976.

[Burakowskietal-3] B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 2. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (7), 1980.

[fe-4] Leptacinus pusillus (Stephens, 1833). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-04-04].

[1]

[2]

[3]

[4]