Leptotrochila ranunculi
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Leptotrochila ranunculi |
Nazwa systematyczna | |
Leptotrochila ranunculi (Fr.) Schüepp Phytopathology Z. 36: 251 (1959) |
Leptotrochila ranunculi (Fr.) Schüepp – gatunek grzybów z rodziny Drepanopezizaceae.
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pseudopeziza, Drepanopezizaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1]. Grzyb pasożytniczy, monofag występujący na liściach jaskrów (Ranunculus), znany również w Polsce[2].
Po raz pierwszy takson ten opisał w 1823 r. Elias Fries, nadając mu nazwę Dothidea ranunculi. Obecną nazwę nadał mu w 1959 r. Hannes Schüepp[1].
Ma 10 synonimów. Niektóre z nich:
- Ascospora ranunculi (Fr.) Kuntze 1898
- Mollisia ranunculi (Fr.) W. Phillips 1887[3].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Na liściach porażonych roślin powoduje powstawanie plam. W obrębie tych plam na powierzchni dolnej strony liści tworzą się pojedynczo lub w grupach wypukłe, siedzące apotecja o średnicy 0,1 do 0,4 mm. Ich hymenium początkowo jest bladożółte do żółtawo-pomarańczowego, potem ciemnobrązowe, w stanie dojrzałym wykraczające poza brzeg apotecjum. Ma grubość do 70 µm. Worki 48–62 × 9,2–12 µm, bezotworowe, ośmiozarodnikowe, maczugowate, zwężające się do krótkiej, szerokiej podstawy, szkliste, cienkościenne z szerokim, tępo pogrubionym wierzchołkiem, który w odczynniku Melzera jest niebieskawy (po wstępnej obróbce 2% roztworem KOH). Askospory jajowate do maczugowatych, często nierównoboczne, z przegrodą w dolnej jednej trzeciej części, lekko zwężone przy przegrodzie, z wieloma gutulami, 13,3–15,6 × 4,4–5,7 µm. Parafizy nitkowato-maczugowate, szkliste, poniżej środka z przegrodą, czasami rozgałęzione u podstawy, lekko nabrzmiałe do 3,5 µm szerokości na wierzchołku. Wewnętrzna część ekscypulum o grubości do 72 µm, złożona z grubościennych, szklistych do bladobrązowych, izodiametrycznych do pryzmatycznych komórek o średnicy 7–12 µm, z których każda zawiera zazwyczaj wydatny centralny kanał. Zewnętrzna część ekscypulum o grubości do 20 µm, złożona z pryzmatycznych, grubościennych, brązowych strzępek z przegrodami o szerokości 3,5–6 µm, które dają początek krótkim, septowanym, tępym wyrostkom na brzegach[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2023-05-05] (ang.).
- ↑ Maria Alicja Chmiel , Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4 .
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-05-05] (ang.).
- ↑ R.A Schoemaker , K.N. Egger , Leptotrochila ranunculi, „Fungi Canadenses”, 228 (1–2), 1982 [dostęp 2023-05-05] (ang.).