Leskowska Przełączka
Na mapach: 
49°09′36″N 20°01′56″E/49,160000 20,032222
49°09′36″N 20°01′56″E/49,160000 20,032222 Leskowska Przełączka (wśród podpisanych obiektów) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°09′36″N 20°01′56″E/49,160000 20,032222
| |
Leskowska Przełączka (słow. Vyšná Solisková štrbina) – przełączka znajdująca się w Grani Soliska w słowackiej części Tatr Wysokich. Oddziela ona Pośrednie Solisko od grani Soliskowych Czub. Na Leskowską Przełączkę nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Dla taterników najłatwiejszy sposób dostania się na jej siodło stanowi droga z Soliskowego Ogrodu, który znajduje się po stronie Doliny Młynickiej. Wejście od strony Doliny Furkotnej (przez Pośrednią Soliskową Ławkę) jest nieco bardziej skomplikowane.
Nazwa Leskowskiej Przełączki pochodzi od nazwy słowackiej wsi Leskowiec Tatrzański, który znajduje się nieopodal Tatrzańskiej Szczyrby.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Karol Englisch i Paul Spitzkopf senior, 19 lipca 1903 r. – letnie,
- Adam Karpiński i Stefan Osiecki, 12 kwietnia 1925 r. – zimowe.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.