Leylâ Erbil

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leylâ Erbil
Leylâ Bilgin
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1931
Stambuł

Data i miejsce śmierci

19 lipca 2013
Stambuł

Narodowość

turecka

Język

turecki

Alma Mater

Uniwersytet Stambulski

Dziedzina sztuki

powieść, opowiadanie

Leylâ Erbil właśc. Leylâ Bilgin (ur. 12 stycznia 1931 w Stambule, zm. 19 lipca 2013 tamże[1]) – turecka powieściopisarka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była drugim dzieckiem Hasana Tahsina Bilgina i Emine Huriye Hanim[2]. Uczyła się w szkole dla dziewcząt w Kapiköy, a następnie studiowała na wydziale anglistyki Uniwersytetu Stambulskiego[1]. W 1951 wyszła za mąż za Ayteka Şaya, co spowodowało przerwę w studiach[1]. Wkrótce małżeństwo zakończyło się rozwodem, a Erbil powróciła na uczelnię[2]. Po studiach pracowała jako tłumaczka i sekretarka w Scandinavian Airlines, tam też poznała swojego drugiego męża Mehmeta Erbila[1]. Małżeństwo osiedliło się w Izmirze gdzie w 1960 przyszła na świat ich córka Fatoş Erbil-Pınar,

W latach 60. związała się z ruchem socjalistycznym[1]. W 1970 należała do grona założycieli Związku Artystów Tureckich, a w 1974 Stowarzyszenia Pisarzy Turcji[1]. Od 1999 zasiadała w parlamencie jako deputowana Partii Wolności i Sprawiedliwości (ÖDP)[1]. Z czasem, w wyniku sporów z kierownictwem, opuściła tę partię[2].

W 2005 Erbil zachorowała na rzadkie schorzenie (Langerhans cell histiocytosis), z którym zmagała się do końca swojego życia. Zmarła w szpitalu, gdzie leczyła się z powodu zaburzeń funkcjonowania organów wewnętrznych, wywołanych chorobą. 22 lipca 2013 została pochowana na cmentarzu Zincirlikuyu[3].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Zaczęła pisać w czasie nauki w szkole, początkowo były to utwory poetyckie, a z czasem głównie opowiadania i powieści[1]. Zafascynowana Freudem jako pierwsza w literaturze tureckiej poruszała tematy przemocy seksualnej, kazirodztwa, pisząc z perspektywy feministycznej[2].

Powieści[edytuj | edytuj kod]

  • 1971: Tuhaf Bir Kadın
  • 1985: Karanlığın Günü
  • 1988: Mektup Aşkları
  • 2001: Cüce
  • 2005: Üç Başlı Ejderha
  • 2011: Kalan
  • 2013: Tuhaf Bir Erkek

Opowiadania[edytuj | edytuj kod]

Eseje[edytuj | edytuj kod]

  • 1998: Zihin Kuşları

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 2002 pisarka była nominowana przez PEN Club do Literackiej Nagrody Nobla[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Who is Leyla Erbil? [online], arsivmerkezi.bogazici.edu.tr, 2020 [dostęp 2024-03-20] (ang.).
  2. a b c d e Ooriteye meydan okuyan bir yazar Leyla Erbil [online], istdergi.com, 2020 [dostęp 2024-03-20] (tur.).
  3. Leyla Erbil, 22 Temmuz'da son yolculuğuna uğurlanacak [online], Cumhuriyet, 2013 [dostęp 2024-03-21] (tur.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Who is Leyla Erbil? [online], arsivmerkezi.bogazici.edu.tr, 2020 [dostęp 2024-03-20] (ang.).