Liściokwiat garbnikowy
|
||
 |
||
| Systematyka[1] | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | rośliny | |
| Klad | rośliny naczyniowe | |
| Klad | rośliny nasienne | |
| Klasa | okrytonasienne | |
| Klad | klad różowych | |
| Rząd | malpigiowce | |
| Rodzina | liściokwiatowate | |
| Rodzaj | liściokwiat | |
| Gatunek | liściokwiat garbnikowy | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Phyllanthus emblica L.. Sp. pl. 2:982. 1753 |
||
| Synonimy | ||
|
Emblica officinalis Gaertn. |
||
Liściokwiat garbnikowy, popularnie nazywany amlą, amalaką (Phyllanthus emblica) – gatunek drzewa z rodziny liściokwiatowatych (Phyllanthaceae). Pochodzi z Azji (Chiny, Półwysep Indyjski, Indochiny, Malezja[2]).
Morfologia[edytuj]
Drzewo o wysokości do 10 m o równowąskich liściach o długości do 1,5 cm, gęsto ułożonych na gałązkach w 2 rzędach[3]. Są to liście pojedyncze, mimo że swoim wyglądem przypominają liście pierzasto złożone. Kwiaty rozdzielnopłciowe, niewielkie, wyrastające w kątach liści. Mają 6-działkowy kielich, nie posiadają korony. Kwiaty męskie mają 3-5 pręcików, kwiaty żeńskie 1 słupek. Owocem jest żółtawego koloru trójdzielna torebka z silnie kwaśnym miąższem[3].
Zastosowanie[edytuj]
Uprawiany jest w Indiach dla jadalnych owoców przypominających nieco agrest, stąd nazwa angielska Indian gooseberry.
- Owoce amli wykazują działanie antywirusowe i antybakteryjne. Od wieków są wykorzystywane w indyjskiej medycynie tradycyjnej, ajurwedzie.
- Szczególnie w południowych Indiach, owoce spożywa się w postaci przetworów.
- Posiada również zastosowanie w kosmetyce[4].
Znaczenie w hinduizmie[edytuj]
- Teksty tantry hinduistycznej, wymieniają drzewo amalaka /dhatri/ jako jedno z pięciu, które tradycyjnie wymagane są w munda sadhana (miejscu wykonywania sadhany)[5].
- Tradycja wisznuizmu bengalskiego uważa to drzewo za siedzibę bogini Lakszmi[6].
Linki zewnętrzne[edytuj]
Przypisy
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2009-11-26].
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-06].
- ↑ a b Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
- ↑ Biochemia Urody-Twoje domowe laboratorium kosmetyczne
- ↑ Munda Sadhana. W: Paramahansa Pradźnanananda: Jnana Sankalini Tantra. Wyd. 1. Delhi: Motilal Banarasidass, 2006, s. 42. ISBN 978-81-208-3142-X. (ang.)
- ↑ Dalsze instrukcje: jama i nijama. W: Robert Czyżykowski: Droga do doskonałości w tradycji Ćaitanji. Wybrane aspekty praktyki religijnej w wisznuizmie bengalskim. Wyd. 1. Kraków: Zakład Wydawniczy >>Nomos<<, 2004, s. 167, seria: Religiologica Juventa. ISBN 83-88508-63-6.
