Lichinomycetes

*Lichinomycetes*
	; Lichina pygmaea
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	Lichinomycetes
	Nazwa systematyczna
	Lichinomycetes Reeb, Lutzoni & Cl. Roux; Mol. Phylogen. Evol. 32: 1055 (2004)
	Typ nomenklatoryczny
	Lichina C. Agardh
	Multimedia w Wikimedia Commons

Lichinomycetes Reeb et al. – klasa workowców (Ascomycota)^[2].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Grzyby należące do Lichinomycetes wytwarzają askokarpy w formie cienkościennego apotecjum, często bez wyraźnego perydium (okrywy). Obłocznia często wybarwia się niebiesko pod wpływem jodu.

Grzyby z tej klasy we współżyciu z sinicami (Cyanobacteria) tworzą porosty.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Klasę Lichinomycetes utworzyli Valérie Reeb, François Lutzoni i Claude Roux w artykule Multilocus phylogenetic circumscription of the lichen-forming fungi family Acarosporaceae and its position within the Ascomycota, opublikowanym w „Molecular Phylogenetics and Evolution” z 2004 r.^[3]

Według aktualizowanej klasyfikacji Index Fungorum bazującej na Dictionary of the Fungi do klasy Lichenomycetes należą:

podklasa Lichinomycetidae
- rząd Lichinales Henssen & Büdel 1986
- rząd incertae sedis
  - rodzaje incertae sedis^[2].

Według niektórych ujęć klad Lichinomycetes obejmuje sześć poprzednio wyróżnianych klas, oprócz Lichinomycetes, również Candelariomycetes, Coniocybomycetes, Geoglossomycetes, Sareomycetes i Xylonomycetes. Tak wyróżniana klasa charakteryzuje się mniejszym niż typowy dla workowców rozmiarem genomu. Konsekwencją tego jest m.in. niezdolność trawienia celulozy, ligniny i pektyn Wielu jej przedstawicieli wchodzi w układy symbiotyczne, np. tworząc porosty^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Index Fungorum [dostęp 2020-12-12] (ang.).
↑ ^a ^b CABI databases [dostęp 2022-12-12] (ang.).
↑ O.E.O.E. Eriksson O.E.O.E., K.K. Winka K.K., Supraordinal taxa of Ascomycota, „Myconet”, 1, 1997, s. 7, ISSN 1403-1418 .
↑ DavidD. Díaz-Escandón DavidD. i inni, Genome-level analyses resolve an ancient lineage of symbiotic ascomycetes, „Current Biology”, 2022, S0960982222017705, DOI: 10.1016/j.cub.2022.11.014 [dostęp 2022-11-26] (ang.).

[if-1] Index Fungorum [dostęp 2020-12-12] (ang.).

[cabi-2] CABI databases [dostęp 2022-12-12] (ang.).

[erik-3] O.E.O.E. Eriksson O.E.O.E., K.K. Winka K.K., Supraordinal taxa of Ascomycota, „Myconet”, 1, 1997, s. 7, ISSN 1403-1418 .

[4] DavidD. Díaz-Escandón DavidD. i inni, Genome-level analyses resolve an ancient lineage of symbiotic ascomycetes, „Current Biology”, 2022, S0960982222017705, DOI: 10.1016/j.cub.2022.11.014 [dostęp 2022-11-26] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]