Nibylis siwy
|
||
| Lycalopex vetulus[1] | ||
| (Lund, 1842) | ||
 |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | drapieżne | |
| Podrząd | psokształtne | |
| Rodzina | psowate | |
| Rodzaj | nibylis | |
| Gatunek | nibylis siwy | |
| Synonimy | ||
|
||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 |
||
| Zasięg występowania | ||
 |
||
Nibylis siwy[3], lis siwy, lis brazylijski (Lycalopex vetulus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych. Gatunek niewielkiego psa o krótkim pysku i niewielkich zębach, występujący na terenie sawanny brazylijskiej. Okrywa włosowa szara z odcieniem żółci. Biologia mało znana. Pędzi nocny tryb życia. Poluje głównie na owady takie jak termity, koniki polne czy żuki ale także na gryzonie i jaszczurki.
Występowanie i środowisko[edytuj | edytuj kod]
Lis siwy zamieszkuje wyżynne, trawiasto-drzewiaste obszary południowo-środkowej Brazylii[4]. Występuje na terenie stanów: Mato Grosso i Minas Gerais. Preferuje wyżynne sawanny typu Llanos i Campos na obszarze Cerrado (ekosystem trawiasty na terenie Brazylii, Boliwii i Paragwaju).
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Lis siwy to nieduży psowaty o małych kłach i łamaczach i szerokich zębach trzonowych. Długość ciała dochodzi do 60 cm, ogona 30 cm, masa ciała 2–4 kg. Lis siwy charakteryzuje się krótkim, szpiczastym i czerwonym pyskiem oraz srebrzystą, szaro-białawą sierścią, z żółtymi nogami i czerwonymi nasadami uszu. Wzdłuż grzbietu biegnie ciemniejsza sierść zakończona czarnym ogonem. Górne części ciała szarawe, brzuch kremowy. Obwódka pyska i wewnętrzne części nóg jaśniejsze. Ciało wydłużone z puszystym ogonem. Słabe uzębienie lisa siwego jest przystosowane do spożywania pokarmu złożonego głównie z owadów.
Zagrożenie i ochrona[edytuj | edytuj kod]
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (niższego ryzyka) pod nazwą Pseudalopex vetulus[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lycalopex vetulus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Dalponte, J. & Courtenay, O. 2008, Pseudalopex vetulus [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015 [online], wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-12] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 149. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Lycalopex vetulus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 22 października 2009]
