Przejdź do zawartości

Live in Toronto (album King Crimson)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Live in Toronto
Wykonawca albumu koncertowego
King Crimson
Wydany

18 marca 2016

Nagrywany

20 listopada 2015

Gatunek

rock progresywny

Długość

CD 1: 62:34;
CD 2: 64:10

Wydawnictwo

Discipline Global Mobile, Wowow Entertainment, Inc.

Producent

David Singleton

Oceny

Patrz sekcja „Odbiór”

Album po albumie
Live at the Orpheum
(2015)
Live in Toronto
(2016)
Radical Action
(2016)

Live in Torontoalbum koncertowy King Crimson, wydany 18 marca 2016 w Europie i USA nakładem Discipline Global Mobile jako podwójny CD[1] oraz 25 maja w Japonii wspólnym nakładem miejscowej wytwórni Wowow Entertainment, Inc. i Panegyric[2].

10 kwietnia 2017 roku wydany został w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Europie, w limitowanym nakładzie, box set, na który złożyły się: 4 płyty winylowe, płyta DVD i płyta DVD-Audio[3].

27 maja 2021 roku album został udostępniony na oficjalnym kanale King Crimson na YouTube[4].

Album[edytuj | edytuj kod]

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 2013 roku King Crimson powrócił do działalności w zmienionym składzie, aby jesienią następnego roku rozpocząć trasę koncertową. Skład ten tworzyło 7 muzyków, rozmieszczonych w dwóch rzędach: trzech perkusistów z przodu: Pat Mastelotto, Bill Rieflin (który czasami grał także na klawiszach u boku Frippa) i Gavin Harrison. Z tyłu znajdowali się: Robert Fripp, gitarzysta i wokalista grupy, Jakko Jakszyk, basista i wokalista Tony Levin; oraz multiinstrumentalista (saksofonista i flecista) Mel Collins[5]. W tym składzie jesienią 2015 roku King Crimson wyruszył do Kanady na serię 11 koncertów w sześciu miastach. Live in Toronto, zarejestrowany w Queen Elizabeth Theatre, 20 listopada 2015 roku jest „oficjalnym bootlegowym” nagranie całego występu, dostępnym początkowo jako plik do pobrania ze strony DGM Live, a następnie wydane w formie płyty CD. Nie ma w nim żadnych edycji, poza skróceniem czasu między nagranym wcześniej ogłoszeniem, które rozpoczynało wszystkie występy – aby publiczność doświadczyła występu oczami i uszami, a nie smartfonami i tabletami, po którym na scenę weszli basista Tony Levin i multiinstrumentalista dęty drewniany Mel Collins aby wykonać krótką improwizację w „Threshold Soundscape” Frippa. Zespol w trakcie występu przypomniał przede wszystkim utwory z wczesnego okresu swojej działalności: między innymi: „21st Century Schizoid Man”, „Epitaph”, „The Court of the Crimson King” (z In the Court of the Crimson King), „Pictures of a City” (z In the Wake of Poseidon), „Sailor's Tale”, „The Letters” (z Islands), „Larks’ Tongues in Aspic, Part One”, „Easy Money”, „Red” (z Larks’ Tongues in Aspic) uzupełnione utworami z albumów późniejszych: „VROOOM” (z Thrak) „The ConstruKction of Light” (z albumu pod tym samym tytułem) i utworami skomponowanymi tylko dla koncertów: „Radical Action (To Unseat the Hold of Monkey Mind)”, „Meltdown”. Siedmioosobowy zespół wykonał na nowo utwory wprowadzając do nich szereg innowacji jak: wydłużona gitarowa solówka Frippa i wokaliza Jakszyka w „Easy Money” czy perkusyjna solówka Harrisona w „21st Century Schizoid Man”. Collins z kolei wykonał „Larks’ Tongues in Aspic, Part One” w jazzowej konwencji, do której wprowadził odrobinę humoru, nawiązując przez moment zarówno do kanadyjskiego (Oh, Canada), jak i francuskiego (La Marseillaise) hymnu narodowego[6].

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

Lista i informacje według Discogs[1]:

CD One[edytuj | edytuj kod]

1. Threshold Soundscape (Fripp, Levin, Collins) 4:00
2. Larks’ Tongues in Aspic, Part One (Cross, Fripp, Wetton, Bruford, Muir) 10:29
3. Pictures of a City (Fripp, Sinfield) 8:32
4. VROOOM (Belew, Fripp, Levin, Gunn, Bruford, Mastelotto) 5:18
5. Radical Action (To Unseat the Hold of Monkey Mind) (Fripp) 3:20
6. Meltdown (Jakszyk, Fripp) 4:51
7. The Hell Hounds of Krim (Harrison, Mastelotto, Rieflin) 3:31
8. The ConstruKction of Light (Belew, Fripp, Gunn, Mastelotto) 6:44
9. Red (Fripp) 6:47
10. Epitaph (Fripp, McDonald, Lake, Giles, Sinfield) 9:02
1:02:34

CD Two[edytuj | edytuj kod]

1. Banshee Legs Bell Hassle (Harrison, Rieflin, Mastelotto) 1:43
2. Easy Money (Fripp, Wetton, Palmer-James) 8:33
3. Level Five (Belew, Fripp, Gunn, Mastelotto) 7:04
4. The Letters (Fripp, Sinfield) 5:38
5. Sailor’s Tale (Fripp) 6:56
6. Starless (Cross, Fripp, Wetton, Bruford, Palmer-James) 15:18
7. The Court of the Crimson King (McDonald, Sinfield) 7:17
8. 21st Century Schizoid Man (Fripp, McDonald, Lake, Giles, Sinfield) 11:41
1:04:10

Muzycy[edytuj | edytuj kod]

Personel techniczny[edytuj | edytuj kod]

  • produkcja – David Singleton
  • Mark Vreeken – inżynier miksujący
  • kompilacja cyfrowa – David Singleton i Alex R Mundy
  • zdjęcia – Tony Levin
  • zdjęcie na okładce oraz logo CD – Trevor Wilkins
  • obraz na okładce i logo „Elements” – Ben Singleton
  • design i layout – Hugh O’Donnell
  • personel techniczny – Dave Salt, Mark Vreeken, John Armitage, Jason Birnie, Biff Blumfumgagnge, Michele Russotto, Adrian Holmes, Trevor Wilkins, Russ Wilson, Katrina Doy

Do wydania dołączono 12-stronicową książeczkę.

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Opinie krytyków[edytuj | edytuj kod]

Oceny łączne
Publikacja Ocena
Album of the Year 80/100[7]
Recenzje
Publikacja Ocena
All About Jazz 4.5/5 gwiazdek[6]
AllMusic 4/5 gwiazdek[8]
Classic Rock 4/5 gwiazdek[9]
Jazzwise ★★★[10]
Prog Archives 4/5 gwiazdek[11]

John Kelman z magazynu All About Jazz ocenił wysoko album dając mu cztery i pół gwiazdki (na pięć). Jego zdaniem Live in Toronto „z potrójnym zestawem perkusyjnym, podwójnymi gitarami, piszczałkami i instrumentami dętymi drewnianymi, basem i pałeczkami, wszystko grane przez najlepszych muzyków zdolnych do poszanowania formalnej konstrukcji każdego utworu, a jednocześnie wprowadzających interpretacyjne wariacje i imponujące solówki, (…) to Crimson, który po raz pierwszy spogląda na swoją najobszerniejszą historię, jednocześnie wprowadzając muzykę zdecydowanie w XXI wiek”[6].

Sean Westergaard z AllMusic jest zdania, że „King Crimson wraz z wydaniem całego koncertu z 20 listopada 2015 roku w Toronto powrócił do dobrej formy. Lista utworów jest marzeniem każdego fana i zawiera utwory, które nie były grane na żywo od dziesięcioleci”[8].

Podobną opinię wyraził Andy Robson z magazynu Jazzwise: „dla starej szkoły Crimsonów to powrót zespołu do „Easy Money' i kulminacyjnego materiału z ich pierwszego albumu będzie ekscytujący. Wbrew wszelkim przeciwnościom ten zespół nadal nie tylko ewoluuje, ale i zadziwia”. Wyraził jedynie obawę, że „nawet trzech perkusistów nie zastąpi jednego potężnego Bruforda na „Red”, ale powitał z zadowoleniem powrót Collinsa, który „zapewnia gamę kolorów, ożywiając utwory takie jak „The ConstruKtion of Light”, które wcześniej nie zawierały instrumentów dętych”[10].

Neu!mann z Prog Archives konstatuje, że lista utworów albumu składa się głównie ze „Złotych Przebojów” Karmazynowego Króla, który „pewnego chłodnego, jesiennego wieczoru w Toronto dał rozpalony do czerwoności show”. Z albumu emanuje – jego zdaniem – „surowa energia tego nagrania”, a „sekcja rytmiczna jest szczególnie głośna”. Zwrócił uwagę na interpretację „Red” i „Epitaph”, które „wspólnie funkcjonują jak muzyczny barometr naszych niespokojnych czasów” oraz na „Pictures of a City”[11].

Zdaniem Jo Kendall z magazynu Classic Rock utwory zawarte na Live in Toronto, włącznie z nowymi pozycjami: „Radical Action” i „Meltdown”, są „naturalną kontynuacją albumu The Power to Believe z 2003 roku. Autorka wyróżniła zwłaszcza grę Mela Collinsa oraz perkusistów: Pata Mastelotto, Billa Reiflina i Gavina Harrisona. „Co za zestaw” – dodała na zakończenie[9].

Listy tygodniowe[edytuj | edytuj kod]

2016
Kraj Lista Pozycja
Szkocja Scottish Albums Chart 74[12]
Wielka Brytania Official Independent Albums Chart 24[13]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b King Crimson – Live In Toronto. Discogs. [dostęp 2024-07-13]. (ang.).
  2. King Crimson – Live In Toronto. Discogs. [dostęp 2024-07-13]. (ang.).
  3. King Crimson – Live In Toronto. Discogs. [dostęp 2024-07-13]. (ang.).
  4. Mariana Scaravilli: LIVE IN TORONTO. DGM Live. [dostęp 2024-07-13]. (ang.).
  5. John Kelman: King Crimson: Live In Vienna, December 1st, 2016 (UK Edition). All About Jazz. [dostęp 2024-07-13]. (ang.).
  6. a b c John Kelman: King Crimson: Live In Toronto: Queen Elizabeth Theatre, November 20, 2015. All About Jazz. [dostęp 2024-07-13]. (ang.).
  7. Album of the Year: King Crimson – Live in Toronto, November 20, 2015. Album of the Year. [dostęp 2024-07-13]. (ang.).
  8. a b Sean Westergaard: Live in Toronto, November 20, 2015 – King Crimson. AllMusic. [dostęp 2024-07-13]. (ang.).
  9. a b Jo Kendall ( Classic Rock ): King Crimson: Live In Toronto. loudersound.com. [dostęp 2024-07-13]. (ang.).
  10. a b Andy Robson: King Crimson: Live In Toronto. Jazzwise. [dostęp 2024-07-13]. (ang.).
  11. a b Neu!mann: LIVE IN TORONTO: King Crimson. Prog Archives. [dostęp 2024-07-13]. (ang.).
  12. Official Charts: Official Scottish Albums Chart | 8 April 2016 - 14 April 2016. officialcharts.com. [dostęp 2024-07-13]. (ang.).
  13. Official Charts: Official Independent Albums Chart | 8 April 2016 - 14 April 2016. officialcharts.com. [dostęp 2024-07-13]. (ang.).