Lochy Manhattanu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lochy Manhattanu (pełna nazwa: Lochy Manhattanu, czyli sztuka innych mediów. Wystawa instalacja) – wystawa sztuki współczesnej, która odbyła się w Łodzi w garażach bloków (tzw. Manhattanu) przy ulicy Piotrkowskiej 182 w dniach 18 maja – 18 czerwca 1989 z inicjatywy artysty Józefa Robakowskiego. Organizatorem i fundatorem wystawy było Muzeum Kinematografii, którym wówczas kierował Antoni Szram.

Na czas trwania wystawy przypadał okres dużej swobody – czasu wolnego od politycznego nadzoru. Na chwilę przed czerwcowymi wyborami w kraju panował polityczny chaos, który sprzyjał nieskrępowanej działalności artystycznej. W takiej atmosferze odbyło się to ostatnie duże wydarzenie niezależnego ruchu artystycznego – wystawa będąca swoistym podsumowaniem podobnych inicjatyw w latach 70. i 80.

Celem wystawy miała być prezentacja postaw artystów różnych pokoleń o postkonceptualnym rodowodzie w ramach wspólnej instalacji. Na wystawę składały się nie tylko instalacje, ale też akcje performance, pokazy filmów i wykłady.

Uczestnicy[edytuj | edytuj kod]

W wystawie wzięło udział wielu artystów i teoretyków sztuki z kraju i zagranicy, m.in.:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wojciech Ciesielski: Państwo wojny. Piotr Lisowski (red.). Toruń: CSW Znaki Czasu, 2012. ISBN 978-83-62881-33-8.