Młyn w Bogucinie

Młyn wodny

nr rej. 1997/A z 19.03.1985
budynek zabytkowego młynu
Państwo	Polska
Miejscowość	Bogucin
Adres	ul. Zielona
Typ budynku	młyn wodny
Rozpoczęcie budowy	początek XIX wieku
Ukończenie budowy	XIX wiek
Położenie na mapie gminy Swarzędz Młyn wodny
Położenie na mapie Polski Młyn wodny
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Młyn wodny
Położenie na mapie powiatu poznańskiego Młyn wodny
52°26′02,18″N 17°01′10,74″E

Młyn wodny w Bogucinie – zabytkowy młyn wodny, znajdujący się przy gospodarstwie rybackim "Bogucin" na ul. Zielonej w Bogucinie (powiat poznański). Młyn ten prawdopodobnie został zbudowany na początku XIX wieku. W późniejszych czasach został on przebudowany - dobudowano wyższe kondygnacje (inny rodzaj cegieł).

Historia

Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego podaje, że znajdował się tu folwark z młynem o powierzchni 397 mórg. Stanowił on własność piekarza Chwałkowskiego z Poznania. Około roku 1884 folwark należał natomiast do R. Chłapowskiego też z Poznania. Folwark Chłapowskiego zajmował wtenczas obszar 101,36 ha. W roku 1918 majątek o powierzchni 94 ha wraz z parkiem i budynkami nabył Stanisław Krokowski. Na zapleczu młyna postawił murowane budynki gospodarcze, tzn. stodołę i oborę. W latach późniejszych właściciel gospodarował wspólnie z synem Tadeuszem, który ostatecznie w 1937 roku otrzymał od ojca pełnomocnictwo na zarządzanie majątkiem. W tym czasie młyn pełnił ważną rolę w życiu gospodarczym rejonu, gdyż świadczył usługi dla okolicznych wsi i majątków w promieniu około 25 km i w związku z tym właściciel starał się utrzymać go w dobrym stanie technicznym.

W 1935 roku nastąpił remont młyna, przebudowa na turbinę wodną, zakup nowych urządzeń młyńskich oraz elektryfikacja budynków. Z początkiem wieku XX majątek został rozparcelowany i znalazł się w rękach niemieckich. Młyn był użytkowany do lat 50. XX wieku, a w latach 80. urządzenia młyna zostały zdemontowane podczas generalnego remontu, który nie został jednak dokończony. W okresie powojennym młyn został upaństwowiony, a później użytkowany przez Fabrykę Samochodów Rolnych "Tarpan" w Antoninku. W tych czasach mieściła się tu stylowa kawiarnia i klub fabryczny. Od 1985 roku właścicielem było Gospodarstwo Rybackie Skarbu Państwa, a od 1991 roku gospodarstwo jest w zarządzaniu Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa z Poznania.

Architektura

Obiekt jest chroniony pod względem konserwatorskim wpisem do rejestru zabytków 1997/A z 1985 r. Młyn jest dwukondygnacyjny. Charakteryzuje się dwuspadowym dachem o niewielkim stopniu nachylenia połaci. Elewacja frontowa budynku skierowana jest w stronę rzeki i stawów.

Bibliografia

• Alfred Kanicki: Dzieje miasta wodą pisane. Racibórz: Aquarius, 1993. Brak numerów stron w książce
• Franciszek Jaśkowiak: Okolice Poznania – przewodnik. 1972. Brak numerów stron w książce
• Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i krajów Słowiańskich tom I, II i III