Przejdź do zawartości

Młyn w Chorzęcinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Młyn w Chorzęcinie – drewniany młyn nad Wolbórką wybudowany ok. 1936 r. Znajduje się w Chorzęcinie, w gminie Tomaszów Mazowiecki, w województwie łódzkim[1].

Młyn w Chorzęcinie
Ilustracja
Młyn w Chorzęcinie w 2024 r.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Chorzęcin

Adres

Chorzęcin 203

Ukończenie budowy

ok. 1936

Położenie na mapie gminy wiejskiej Tomaszów Mazowiecki
Mapa konturowa gminy wiejskiej Tomaszów Mazowiecki, po lewej znajduje się punkt z opisem „Młyn w Chorzęcinie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Młyn w Chorzęcinie”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Młyn w Chorzęcinie”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Młyn w Chorzęcinie”
Ziemia51°30′58,082″N 19°53′14,561″E/51,516134 19,887378

Historia miejsca

[edytuj | edytuj kod]

Według tradycji lokalnej uprzednio istniał tu drewniany, parterowy młyn usytuowany na palach dębowych nad wodą (część produkcyjna) oraz na stałym lądzie (część mieszkalna) wybudowany w pierwszej połowie XIX w. W późniejszym okresie został znacznie rozbudowany i unowocześniony. Początkowo był zasilany kołem wodnym podsiębiernym, a przed I wojną światową zainstalowana została turbina wodna. W okresie międzywojennym moc przemiałowa młyna wynosiła ok. 3,5-4 t zboża na dobę. Również w tym okresie zainstalowano walce i nowe urządzenia czyszczące. W 1936 r. młyn został rozebrany[1].

Obecny młyn

[edytuj | edytuj kod]

W miejscu po rozebranym młynie został wybudowany nowy młyn: budynek dwupiętrowy o konstrukcji słupowo-ryglowej, oszalowany deskami, na fundamentach z kamienia i cegły, z dachem dwuspadowym krytym papą. Od strony południowej przylega do niego drewniana turbinownia, zaś od strony północnej - budynek mieszkalny. Młyn był zasilany początkowo turbiną wodną. Jego moc przemiałowa wynosiła ok. 4-4,5 t zboża na dobę. W okresie II wojny światowej był z krótkimi przerwami unieruchomiony. Po wojnie podjął pracę. Od ok. 1947 r. był poruszany silnikiem elektrycznym. W okresie PRL stanowił własność prywatną[1]. W 1995 r. wymieniono wyposażenie na nowsze[2]. W 2020 r. powstał film poświęcony historii młyna z Chorzęcina w ramach przedsięwzięcia „Mapa Ginących Zawodów”[3].

Mąka żytnia wyprodukowana w Chorzęcinie.

W 2024 r. młyn jest czynny. Oferuje mąkę pszenną i żytnią[4]. W sąsiedztwie młyna przebiega szlak kajakowy[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Chorzęcin, [w:] Krzysztof Baranowski, Katalog zabytków budownictwa przemysłowego w Polsce. T. IV, Województwo łódzkie. Z. 8, Powiaty Brzeziny i Łódź, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich ; Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1974, s. 13-14.
  2. O mnie [online], Mąka Chlebowa [dostęp 2024-08-28].
  3. Młynarz - Józef Karp [online], Mapa Ginących Zawodów, 12 sierpnia 2020 [dostęp 2024-08-28].
  4. Wszystkie produkty [online], Mąka Chlebowa [dostęp 2024-08-28].
  5. Andrzej Ambroziak, Rzeka Wolbórka na trasie Chorzęcin (Młyn) - Tomaszów Maz. (Bulwary) [online], Traseo Beta [dostęp 2024-08-28].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]