Mała Wyska
48°39′N 31°38′E/48,650000 31,633333
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Populacja (2018) • liczba ludności |
| ||||
Położenie na mapie obwodu kirowohradzkiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
| 48°39′N 31°38′E/48,650000 31,633333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Mała Wyska (ukr. Мала Виска) – miasto na Ukrainie, w obwodzie kirowohradzkim, siedziba władz rejonu małowyskiwskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś założona w guberni noworosyjskiej, od 1802 roku - w jelizawietgradzki ujezd guberni chersońskiej.
W 1899 r. została zbudowana cukrownia[3], w 1908 r. została zbudowana fabryka alkoholu[2].
W 1935 roku zaczęto wydawać gazetę[4].
Podczas II wojny światowej Mała Wyska była okupowana przez wojska niemieckie od 1 sierpnia 1941 r. do 13 marca 1944 r.
Podczas okupacji hitlerowskiej, we wrześniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 200 osób. W grudniu 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali w pobliskim lesie[5].
W 1973 liczyła 13,4 tys. mieszkańców[2].
W 1989 liczyła 14 645 mieszkańców[6].
W 2013 liczyła 11 141 mieszkańców[7].
Ośrodek przemysłu spożywczego. Produkowane są między innymi burak cukrowy, cukier, mleko i chleb. Znajduje się również baza rolnicza, do której zwożone są różne plony. Jest tu opuszczone lotnisko wojskowe. Centrum Małej Wyski ma nazwę Mikrorajon, w którym znajduje się kilka siedmiopiętrowych bloków. W centrum jest rynek, na którym praca rozpoczyna się z rana, a kończy w południe. W niedziele jest przenoszony w inne miejsce w okolice torów. Jest tu dworzec kolejowy i internat. Miasto posiada działający stadion z boiskiem do piłki nożnej, kortem tenisowym, boisko do piłki siatkowej i bieżnię. Niekiedy odbywają się na nim mecze piłkarskie. W pobliżu znajduje się plac, na którym do 2014 roku stał pomnik Lenina. W mieście jest Dom Kultury w którym odbywają się koncerty taneczne i muzyczne pobliskich szkół. Mała Wyska ma swój szpital i laboratorium.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.42
- ↑ a b c d Малая Виска // Большая Советская Энциклопедия. / под ред. А. М. Прохорова. 3-е изд. том 15. М., «Советская энциклопедия», 1974.
- ↑ a b c Малая Виска // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 1. М., "Советская энциклопедия", 1991. стр.754
- ↑ № 2862. Строитель коммунизма // Летопись периодических и продолжающихся изданий СССР 1986 - 1990. Часть 2. Газеты. М., «Книжная палата», 1994. стр.376
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1626.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wiska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 570.
