Mała Rakuska Czubka
49°11′55″N 20°15′19″E/49,198611 20,255278 Mała Rakuska Czubka po lewej stronie Rakuskiej Czuby | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1558 m n.p.m. |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
| 49°11′55″N 20°15′19″E/49,198611 20,255278
| |
Mała Rakuska Czubka[1][2], także Mała Rakuska Czuba[3] lub Rakuska Czubka[4] (słow. Malá Svišťovka, niem. Kleiner Ratzenberg, węg. Kis-Morgás[5]) – wzniesienie o wysokości 1558[3] lub 1561[1][2] m położone w zakończeniu Rakuskiej Grani – końcowego fragmentu długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika w słowackich Tatrach Wysokich[6]. Mała Rakuska Czubka jest całkowicie zalesiona, wierzchołek porośnięty jest kosodrzewiną[5]. Od znacznie wyższej Rakuskiej Czuby (2038 m) oddziela ją pobliska Niżnia Rakuska Przełęcz (1521 m)[6].
Mała Rakuska Czubka wraz z Rakuską Granią oddzielają dolne partie Doliny Huncowskiej i Doliny Kieżmarskiej[3]. Jej stoki północno-wschodnie nazywane są Rakuską Uboczą, południowe stanowią natomiast część Huncowskiej Uboczy. Na południowy wschód od Małej Rakuskiej Czubki znajduje się niewybitna Huncowska Kazalnica (1202 m[3]). Poniżej Małej Rakuskiej Czubki w grani, przechodzącej tu w szeroki wał morenowy[2], położona jest jeszcze zalesiona Mała Rakuska Kopka (1224 m)[1]. Wzniesienie to położone jest tuż ponad dnem Doliny Kieżmarskiej, naprzeciwko Białego Brzegu[1]. Na północ od Małej Rakuskiej Czubki i Niżniej Rakuskiej Przełęczy stoki przecięte są biegnącym spod Rakuskiej Grani na wschód Małym Żlebem Rakuskim, po którego drugiej stronie znajduje się Rakuska Polana[3].
Sam wierzchołek Małej Rakuskiej Czubki jest niedostępny turystycznie, jednak przez jej zalesione stoki z trzech stron (północnej, wschodniej i południowej) prowadzi niebieski szlak łącznikowy, tzw. Łomnicka Pętla. Ruch turystyczny na tym szlaku jest niewielki. 9 sierpnia 1997 r. wydarzył się tutaj bardzo rzadki w Tatrach przypadek. Turysta niemiecki, który zszedł ze ścieżki na niewielką polankę wśród kosówki, został zaatakowany przez dwuletniego niedźwiedzia, w wyniku czego doznał złamania dwóch żeber, kilku ran i wstrząsu mózgu[7].
Na stokach Małej Rakuskiej Czubki jeszcze do 1880 r. prowadzono roboty górnicze. Dawniej na szczyt prowadziła ścieżka z Niżniej Rakuskiej Przełęczy, dziś jest ona już zarośnięta[4]. Z wierzchołka można zobaczyć Tatry Bielskie po Szalony Wierch oraz Kieżmarskie Szczyty, Huncowski Szczyt i Łomnicę[1].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]
– od Łomnickiego Stawu przez Niżnią Rakuską Przełęcz i rozdroże na Rakuskiej Polanie do dolnej stacji kolei linowej na Łomnicę (stacja Start). Czas przejścia:
- od Łomnickiego Stawu do Rakuskiej Polany: 2.15 h, ↓ 1.45 h
- od Rakuskiej Polany do Startu: 1 h, ↓ 1.15 h[6]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXII. Wyżnia Miedziana Przełączka – Mała Rakuska Czubka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1979, s. 252. ISBN 83-217-2203-2.
- ↑ a b c Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 424. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ a b c d e Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 125. ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ a b Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. VI. Latchorzew: Trawers, 2008, s. 136. ISBN 978-83-60078-05-1.
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b c Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.