Mach III

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mach III

Mach IIIkaszubski herb szlachecki, odmiana herbu Mach.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Podstawowych wariantów tego herbu istniało przynajmniej trzy (Mach I i II omówione osobno), z czego każdy występował również w kilku wariantach. Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

Mach I

 Osobny artykuł: Mach (herb szlachecki).

Mach II

 Osobny artykuł: Mach II.

Mach III: Na tarczy dzielonej w krzyż w polach I i III błękitnych, półksiężyc srebrny na opak, pod którym gwiazda złota, w polach II i IV, błękitnych, księżyc z twarzą srebrny, nad którym trzy takież strzały w wachlarz między dwiema gwiazdami złotymi w pas. Herb posiada dwa hełmy bez korony z klejnotami: w prawym trzy gwiazdy złote (1 i 2), w lewym trzy strzały srebrne w wachlarz. Labry błękitne, pobite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Wymieniany przez Nowego Siebmachera. Herb powstał prawdopodobnie w XIX wieku z połączenia herbów Mach i Mach II być może w wyniku skoligacenia gałęzi rodu używających tych herbów. Używany przez bliżej nieokreślonego członka rodziny Mach.

Rodzina Mach[edytuj | edytuj kod]

 Osobne artykuły: Mach (herb szlachecki)Mach II.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Mach. Machowie używający przydomków bądź bez przydomka używali też herbów Mach i Mach II.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.