Magurka (Kolisty Groń)
 Kolisty Groń, widok z Jaworzyny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1114 m n.p.m. |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego  | |
 49°37′15,9″N 19°28′34,7″E/49,621083 19,476306
| |
Magurka lub Kolisty Groń (1114 m n.p.m.) – szczyt w Grupie Mędralowej, pomiędzy przełęczą Klekociny (894 m n.p.m.) a Mędralową (1169 m n.p.m.). Potoki spływające z północno-zachodnich stoków są dopływami potoku Bystra, z południowo-wschodnich Czatożanki[1]. Według Jerzego Kondrackiego, autora regionalizacji fizycznogeograficznej Polski, Grupa Mędralowej należy do Beskidu Makowskiego[2]. Na mapach i w przewodnikach bywa jednak zaliczana do Beskidu Żywieckiego. Według autorów przewodnika „Beskid Żywiecki” często używana nazwa Kolisty Groń jest błędna[3].
Na północno-zachodnich zboczach rozciąga się Hala Kamińskiego, na dolnym końcu której krzyżują się dwa szlaki turystyczne. Hala ciągnie się aż po wierzchołek Magurki. Panorama widokowa jest podobna jak z Hali Mędralowej z tą różnicą, że aby ją oglądnąć w całości, trzeba przejść kawałek z jednej strony wierzchołka na drugi[3].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]
Zawoja Czatoża – Magurka – Korbielów
odcinek: Koszarawa Cicha – Czerniawa Sucha – przełęcz Klekociny – Kolisty Groń – Mędralowa – Przełęcz Jałowiecka – Mała Babia Góra – Babia Góra
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ a b Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.