Feliks Horski
 porucznik żandarmerii
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Feliks Maksymilian Horski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
17 maja 1895 |
| Data i miejsce śmierci |
6 października 1934 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1934 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
.jpg)
Feliks Maksymilian Horski (ur. 17 maja 1895 w Czechach), zm. 6 października 1934 koło Barczy[1]) – porucznik żandarmerii pilot Wojska Polskiego II RP, działacz niepodległościowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 17 maja 1895 we wsi Czechy, w ówczesnym powiecie brodzkim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Leona i Pauliny z Bernackich[2][3]. 1 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Walczył w szeregach 2 Pułku Ułanów. 4 kwietnia 1917 został mianowany na stopień wachmistrza żandarmerii polowej Legionów Polskich przy Stacji Zbornej w Przemyślu. 28 lipca 1919 w stopniu podchorążego pełnił służbę w 2 Dywizjonie Żandarmerii Wojskowej na stanowisku dowódcy plutonu żandarmerii Siedlce. W tym czasie otrzymał pismo pochwalne z Ekspozytury Żandarmerii Polowej przy Dowództwie Wojska Polskiego na Galicję Wschodnią[4]. Później został awansowany na chorążego. W 1925, jako ekstern, zdał maturę w Państwowym Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Dębicy. 22 czerwca 1926 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 5. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii, a minister spraw wojskowych wcielił do 2 Dywizjonu Żandarmerii w Lublinie[5][6][7]. W styczniu 1927 został odkomenderowany do Centralnej Szkoły Strzelniczej w Toruniu. 15 lipca 1927 został awansowany na porucznika ze starszeństwem z 1 lipca 1927 i 5. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[8]. 4 października 1927 został przeniesiony służbowo do Dywizjonu Szkolnego Żandarmerii w Grudziądzu, w charakterze słuchacza Kursu Aplikacyjnego Oficerów Młodszych Żandarmerii z równoczesnym zwolnieniem z zajmowanego stanowiska na czas pobytu na kursie[9]. 2 marca 1928, po ukończeniu kursu, objął obowiązki oficera ewidencyjnego, a później adiutanta dywizjonu[10]. W lipcu 1929 został przeniesiony do 1 Dywizjonu Żandarmerii w Warszawie[11][12]. Ostatnio na stanowisku dowódcy 3. plutonu żandarmerii[13]. Zgłosił się na kurs pilotażu w 1 Pułku Lotniczym. Po uzyskaniu uprawnień pilota latał ochotniczo w sztabowej eskadrze treningowej tego pułku.
Zginął śmiercią lotnika 6 października 1934 w wypadku w Górach Świętokrzyskich. Dokładne miejsce upadku samolotu Lublin R.XIII nr SP-56X (w wyniku awarii silnika) nie jest obecnie znane[14][15]. Ciało pilota (mechanik został jedynie lekko ranny) sprowadzone zostało do Jarosławia, gdzie spoczęło na miejscowym cmentarzu[13].
27 czerwca 1935 został pośmiertnie awansowany na kapitana ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 w korpusie oficerów żandarmerii[16].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości – 4 lutego 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[17][3]
- Krzyż Walecznych – 1923 „za czyny orężne w bojach Legionów Polskich”[18][19]
- Brązowy Krzyż Zasługi
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[13]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[13]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934, s. 289, jako miejsce śmierci podano Warszawę.
- ↑ Popiel 1987 ↓, s. 58.
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-08]..
- ↑ Suliński 2012 ↓, s. 18, 19.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 26 z 6 lipca 1926, s. 203.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 1 września 1926, s. 288.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 667, 678, tu jako datę urodzenia podano 18 maja 1895.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927, s. 213.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927, s. 323-324.
- ↑ Suliński 2012 ↓, s. 38, 40.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929, s. 196.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 291, 791.
- ↑ a b c d Tu ogłoszono, że zostanie pochowany 9 października 1934 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 277, s. 2, 1934-10-08. Warszawa..
- ↑ Kozak 2012 ↓.
- ↑ Samolot wojskowy spadł pod Masłowem. Pilot zabity mechanik lekko ranny, Gazeta Kielecka Nr 92 z 8 października 1934, s. 4.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935, s. 74.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 29, poz. 35.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 1 marca 1923, s. 143, jako plut. Karol Horski.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 389, sprostowano imię z „Karol” na „Feliks”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Horski Maksymilian Feliks – kapitan pilot. W: Adam Popiel: Pamięci poległych lotników 1933–1939. T. 32. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1987, s. 49–50, seria: Biblioteczka Skrzydlatej Polski. ISBN 83-206-0613-6.
- Bartosz Kozak. Katastrofa lotnicza sprzed lat. „Gazeta Zagnańska – miesięcznik samorządowy gminy Zagnańsk”. 2/191, s. 10, luty 2012. ISSN 1427-6038. [dostęp 2014-12-26].
- Jan Suliński: 2 Dywizjon Żandarmerii Wojskowej Lublin (1918-1939). Mińsk Mazowiecki: Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej, 2012.
- Kapitanowie żandarmerii II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Ofiary katastrof lotniczych w Polsce
- Podoficerowie żandarmerii Legionów Polskich 1914–1918
- Urodzeni w 1895
- Zmarli w 1934
- Żołnierze II Brygady Legionów Polskich