2 Pułk Ułanów (LP)

2 Pułk Ułanów
	; Odznaka 2 pułku ułanów Legionów Polskich
	Historia
Państwo	Austro-Węgry
Sformowanie	1 stycznia 1916
Rozformowanie	19 lutego 1918
	Tradycje
Rodowód	2 Szwadron Kawalerii; 3 Szwadron Kawalerii; II Dywizjon Kawalerii; 5 Szwadron Kawalerii; 6 Szwadron Kawalerii; Dywizjon Kawalerii III Brygady Legionów Polskich
Kontynuacja	2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich
	Dowódcy
Pierwszy	mjr Juliusz Ostoja-Zagórski
Ostatni	płk Roman Kawecki
	Działania zbrojne
	I wojna światowa; front wschodni; bitwa pod Kirlibabą; szarża pod Rokitną
	Organizacja
Dyslokacja	Wołczeck, Mińsk Mazowiecki, Medyka
Rodzaj sił zbrojnych	wojsko
Rodzaj wojsk	kawaleria
Podległość	Komenda Legionów Polskich; Polski Korpus Posiłkowy
	Multimedia w Wikimedia Commons

2 Pułk Ułanów – oddział kawalerii Legionów Polskich.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze zawiązki polskiej jazdy powstały w Oddziałach Konnych lwowskiego i krakowskiego „Sokoła” w zaborze austriackim. W Krakowie zawiązały się dwa konne oddziały, 2 i 3 szwadron kawalerii Legionów. 1 października 1914 roku szwadrony wyruszyły na Węgry wchodząc taktycznie w skład II Brygady Legionów Polskich^[1].

W czerwcu 1915 roku oba szwadrony połączyły się tworząc Dywizjon Kawalerii Legionów. Również w tym samym miesiącu koło Piotrkowa sformowano 5 i 6 szwadron kawalerii. Z tych szwadronów, oraz oddziału karabinów maszynowych i patrolu telefonicznego w październiku 1915 roku zorganizowany został II Dywizjon Kawalerii LP. 10 listopada 1915 roku doszło do połączenia się tych dwóch dywizjonów i powstał wówczas 2 Pułk Ułanów Legionów Polskich. Początkowo w skład jego wchodziły 4 szwadrony, a szwadron składał się z 4 plutonów po 24 ułanów każdy. Manifest dwóch cesarzy, niemieckiego i austriackiego z 5 listopada 1916 roku zapoczątkował kryzys w szeregach Legionów. Pułk ułanów odmówił złożenia przysięgi na wierność cesarzowi i 18 lutego 1918 roku został rozwiązany. Po upadku Austrii odrodził się w Krakowie 2 listopada 1918 roku jako 2 Pułk Ułanów Wojska Polskiego.

Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy

mjr Juliusz Ostoja-Zagórski
rtm. Józef Dunin-Borkowski
rtm. Jan Dunin-Brzeziński
płk Roman Kawecki (17 XI 1917 – 18 II 1918)
rtm. Jan Dunin-Brzeziński (2–15 XI 1918)

Ułani

Obsada personalna 2 szwadronu 1 października 1914 roku^[2]

dowódca szwadronu – por. Zbigniew Dunin-Wąsowicz
dowódca I plutonu – ppor. Kazimierz Ziembiński ps. „Zieliński”
dowódca I plutonu – chor. Józef Dunin-Borkowski
dowódca I plutonu – chor. Jerzy Topór-Kisielnicki
dowódca I plutonu – ppor. Roman Włodek
lekarz – ppor. lek. Janina Witoszyńska

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Szarża pod Rokitną

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Józef Milewski: 2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich. Warszawa: „Ajaks”, 1993. ISBN 83-85621-09-1.
Adam Mniszek, Klemens Rudnicki: Zarys historii wojennej 2-go Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918-1920.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Galeria zdjęć 2 pułk ułanów LP.

[CITEREFMniszekRudnicki19295-1] Mniszek i Rudnicki 1929 ↓, s. 5.

[CITEREFMniszekRudnicki19295-6-2] Mniszek i Rudnicki 1929 ↓, s. 5-6.

[1]

[2]

Formacje	Legion Wschodni (1914) Legion Zachodni (1914) Legion Śląski (1914) Legiony Polskie (1914–1916) Polski Korpus Posiłkowy (1916–1918)
Piechota	Pierwsza Kompania Kadrowa I Brygada LP II Brygada LP III Brygada LP 1 pp 2 pp 3 pp 4 pp 5 pp 6 pp 7 pp
Kawaleria	Siódemka Beliny 1 puł LP 2 puł LP
Artyleria i saperzy	1 pal LP ksap nr 1 ksap nr 2
Komendanci Legionów	Karol Durski-Trzaska Stanisław Puchalski Stanisław Szeptycki Zygmunt Zieliński (Polski Korpus Posiłkowy)
Inne	Szkoła Podchorążych Legionów Polskich legioniści kalendarium orzełek legionowy

Korpus, dywizje, GO Jazdy	KJ DJ 1 DJ 2 DJ DJ WLŚ GOJ
Brygady jazdy (wojenne)	1 BJ 2 BJ 3 BJ 4 BJ 5 BJ 6 BJ 7 BJ 8 BJ 9 BJ
Brygady jazdy	I BJ II BJ III BJ IV BJ V BJ VI BJ VII BJ VIII BJ IX BJ X BJ
Dywizje kawalerii	1 DK 2 DK 3 DK 4 DK
Samodzielne brygady kawalerii	2 SBK 3 SBK 5 SBK 6 SBK 8 SBK 9 SBK
Brygady kawalerii	I BK IV BK VII BK VIII BK X BK XI BK XII BK XIII BK XIV BK XV BK XVI BK XVII BK XVIII BK
Brygady kawalerii (1929–1937)	Brygady 2 DK BK „Brody” BK „Wilno” BK „Kraków” BK „Stanisławów” BK „Rzeszów” BK „Hrubieszów” BK „Baranowicze” BK „Białystok” BK „Poznań” BK „Równe” BK „Suwałki” BK „Toruń” 10 BK
Grupy Operacyjne Kawalerii 1939	GOKaw. nr 1 GOKaw. nr 2
Brygady kawalerii 1939	Mazowiecka BK Kresowa BK Wileńska BK Suwalska BK Krakowska BK Podolska BK Wielkopolska BK Pomorska BK Nowogródzka BK Wołyńska BK Podlaska BK
Jednostki improwizowane w 1939	DK „Zaza” Zbiorcza BK Rezerwowa BK Kombinowana BK BK „Edward” BK „Plis” Zgr. kaw. ppłk. K. Halickiego Grupa Kawalerii Spieszonej ppłk. E. Wani
Pułki ułanów (szwoleżerów)	1 pszw 2 pszw 3 pszw 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27
Pułki strzelców konnych (dragonów)	1 pd 2 pd 3 pd 4 pd 1 psk 2 psk 3 psk 4 psk 5 psk 6 psk 7 psk 8 psk 9 psk 10 psk
Dywizjony artylerii konnej	1 dak 2 dak 3 dak 4 dak 5 dak 6 dak 7 dak 9 dak 10 dak 11 dak 12 dak 13 dak (8)14 dak 15 bak
szwadrony pionierów	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
szwadrony łączności	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 10 BK WBPM
Inne	pułk jazdy tatarskiej 1 szwadron tatarski 1 p kaw. KOP
Kawaleria zmotoryzowana	24 p.uł 1 psk 10 psk dppanc 10 BK dr 10 BK dr WBPanc.-Mot.
Ośrodki zapasowe kawalerii	OZ Suw. i Podl. BK OZ Wkp. BK OZ Krak. BK OZ Maz. BK OZ Pom. BK OZ Woł. BK OZ Now. BK OZ Pod. BK OZ Wil. BK OZ Kres. BK
Improwizowane (rezerwowe) oddziały kawalerii (1939)	101 puł. 102 puł. 110 puł. 103 pszw. p kaw. osłonowej „Wołkowysk” Warszawski puł. p marszowy Kresowej BK p marszowy Podolskiej BK p zbiorczy Pomorskiej BK 1 psk (spieszony) dyw. kaw. KOP „Niewirków”