Przejdź do zawartości

Marcel Albert

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcel Olivier Albert
23 zwycięstwa
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1917
Paryż

Data i miejsce śmierci

23 sierpnia 2010
Harlingen

Przebieg służby
Lata służby

1938–1948

Siły zbrojne

Armée de l’air
Siły Powietrzne Wolnej Francji

Jednostki

Pułk Lotnictwa Myśliwskiego Normandia-Niemen

Stanowiska

dowódca 1. eskadry

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

przedsiębiorca

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Wyzwolenia (Francja) Krzyż Wojenny 1939–1945 (Francja) Medal Ruchu Oporu z rozetką (Francja) Krzyż Wojenny Czechosłowacki 1939
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy

Marcel Olivier Albert (ur. 25 listopada 1917 w Paryżu, zm. 23 sierpnia 2010 w Harlingen) – francuski pilot myśliwski, kapitan, as myśliwski II wojny światowej, kawaler Legii Honorowej i Bohater Związku Radzieckiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Paryżu w rodzinie mechanika samochodowego. Po ukończeniu szkoły rozpoczął pracę w zakładach Renault. W tym czasie rozpoczął latanie w Aeroklubie Toussus-le-Noble.

W marcu 1938 roku wstąpił do wojska na 3-letni kontrakt. Skierowany do 105. batalionu lotniczego, gdzie w lipcu 1938 roku uzyskuje licencje pilota myśliwskiego. Początkowo był instruktorem w 125. batalionie lotniczym, szkoląc uczniów pilotażu, następnie przydzielony jako pilot myśliwski do 1 eskadry myśliwskiej w Etampes. 7 września 1939 roku został instruktorem w Centrum Szkolenia Pilotów Myśliwskich w Chartres.

15 lutego 1940 roku został pilotem I/3 Grupy Myśliwskiej, gdzie latał na samolocie myśliwskim Dewoitine D.520. W składzie tego dywizjonu wziął udział w obronie Francji w 1940 roku. W czasie tych działań wykonał 37 lotów bojowych, zestrzelił jeden samolot niemiecki i prawdopodobnie uszkodził drugi.

W czerwcu 1940 roku znalazł się w Algierii, gdzie nadal służył w I/3 Grupie Myśliwskiej stacjonującej w Oranie. W dniu 14 października 1941 roku otrzymał stopień sierżanta i w tym samym dniu w czasie lotu ćwiczebnego wspólnie z dwoma innymi pilotami Albertem Durand i Marcelem Lefévre uciekł na Gibraltar, skąd następnie wyjechał do Wielkiej Brytanii. Za ten czyn został skazany zaocznie przez sąd wojskowy na karę śmierci.

W grudniu 1941 roku wstąpił w Wielkiej Brytanii do sił zbrojnych Wolnej Francji. Po przeszkoleniu na samolotach brytyjskich w maju 1942 roku został pilotem myśliwskim we francuskim dywizjonie Île-de-France, walczącym na terenie Wielkiej Brytanii. W dywizjonie tym wykonał 47 lotów bojowych.

W październiku 1942 roku na ochotnika zgłosił się do tworzącej się Grupy Myśliwskiej nr 3, który miał walczyć we współdziałaniu z Armią Czerwoną na terenie Związku Radzieckiego. Od grudnia 1942 roku bierze już udział w walkach na terenie Związku Radzieckiego, latając początkowo na samolocie Jak-1, a następnie samolocie Jak-9. W dniu 5 września 1943 roku został dowódcą 1 eskadry, którą dowodzi do końca wojny. W okresie walk w Pułku Lotnictwa Myśliwskiego Normandia-Niemen wykonał 199 lotów bojowych i zestrzelił 22 samoloty przeciwnika oraz 9 prawdopodobnie. Za swoje czyny otrzymał szereg odznaczeń, w tym w dniu 28 listopada 1944 roku tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. Jest też pierwszym na liście francuskich asów myśliwskich II wojny światowej walczących na froncie wschodnim z 23 samolotami zestrzelonymi na pewno i 10 prawdopodobnie.

Po zakończeniu II wojny światowej wrócił wraz z pułkiem do Francji, gdzie dostał przydział do ośrodka doświadczalnego w Brétigny, a w 1947 został attaché lotniczym w ambasadzie francuskiej w Pradze.

We wrześniu 1948 roku wystąpił z wojska. Następnie wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie został przedsiębiorcą. W 1954 roku uzyskał obywatelstwo amerykańskie.

Zmarł w miejscowości Harlingen w Teksasie. Pochowany został w miejscowości Chipley na Florydzie.

Awanse

[edytuj | edytuj kod]
  • kapral pilot (Caporal) (1938)
  • sierżant pilot (Sergent) (14 października 1941)
  • aspirant (Aspirant)
  • porucznik (Lieutenant) (grudzień 1942)
  • kapitan (Capitaine) (grudzień 1944)

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]