Marcela Zacarías

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Marcela Zacarias)
Marcela Zacarías
Ilustracja
Marcela Zacarías podczas US Open 2012
Państwo

 Meksyk

Data i miejsce urodzenia

26 marca 1994
San Luis Potosi

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Diego Marañon

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 17 ITF

Najwyżej w rankingu

159 (24 października 2022)

Australian Open

1Q (2016, 2023)

Roland Garros

1Q (2023)

Wimbledon

1Q (2022, 2023)

US Open

2Q (2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 28 ITF

Najwyżej w rankingu

119 (24 października 2022)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Meksyk
Igrzyska panamerykańskie
srebro Toronto 2015 gra podwójna
Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów
złoto Veracruz 2014 gra podwójna
złoto Veracruz 2014 gra mieszana
złoto Veracruz 2014 gra drużynowa

Marcela Zacarías Valle (ur. 26 marca 1994 w San Luis Potosí) – meksykańska tenisistka.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutowała w 2007, grając w eliminacjach juniorskiej imprezy w stanie Nuevo León. We wrześniu 2008 po raz pierwszy wystąpiła w rozgrywkach zawodowych, biorąc udział w turnieju rangi ITF w Celeya. Trzy lata później zadebiutowała w juniorskim Wielkim Szlemie, przechodząc kwalifikacje US Open i przegrywając w pierwszej rundzie turnieju głównego z Juliją Putincewą 6:3, 4:6, 2:6. Zimą 2012 zaliczyła debiut w imprezach rangi WTA Tour – podczas turniejów w Monterrey i Abierto Mexicano TELCEL 2012 (kobiety) nie udało jej się przebrnąć przez kwalifikacje. W październiku tego samego roku zdobyła swoje dwa pierwsze tytułu ITF. Miesiąc później odnotowała dwa największe sukcesy w karierze juniorskiej – zwyciężyła w dużym turnieju juniorek w Méridzie pokonując w finale Françoise Abandę 6:0, 6:2, a następnie uległa w półfinale prestiżowego Orange Bowl Kateřinie Siniakovej 6:4, 2:6, 3:6. Karierę juniorską zakończyła jako siódma rakieta na świecie.

W marcu 2013 triumfowała w turnieju w Metepec. Dzięki otrzymaniu dzikiej karty, zadebiutowała w fazie głównej turnieju rangi WTA Tour – podczas Abierto Mexicano Telcel 2014 przegrała w pierwszej rundzie z Julią Görges 0:6, 1:6. W sumie w 2014 triumfowała w trzech turniejach rangi ITF.

Od 2012 roku jest reprezentantką kraju w rozgrywkach Pucharu Federacji.

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 80 000 $
turnieje z pulą nagród 60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 15/10/2012 Meksyk Meksyk ITF 10 000 twarda Meksyk Victoria Rodríguez 6:4, 6:2
2. 22/10/2012 Meksyk Meksyk ITF 10 000 twarda Rosja Nika Kucharczuk 7:5, 6:1
3. 18/03/2013 Meksyk Metepec ITF 10 000 twarda Austria Nicole Rottmann 6:1, 6:1
4. 05/05/2014 Turcja Antalya ITF 10 000 twarda Ukraina Alona Sotnikowa 6:3, krecz
5. 09/06/2014 Meksyk Coatzacoalcos ITF 10 000 twarda Meksyk Ximena Hermoso 6:3, 7:6(3)
6. 31/08/2014 Meksyk San Luis Potosí ITF 10 000 twarda Stany Zjednoczone Lauren Embree 6:3, 3:6, 6:1
7. 22/02/2015 Meksyk Cuernavaca ITF 25 000 twarda Serbia Nina Stojanović 6:3, 6:2
8. 29/03/2015 Meksyk Metepec ITF 10 000 twarda Brazylia Maria Fernanda Alves 6:4, 7:5
9. 26/04/2015 Meksyk Guadalajara ITF 15 000 twarda Meksyk Victoria Rodríguez 4:6, 6:4, 7:5
10. 09/05/2015 Meksyk Obregon ITF 15 000 twarda Serbia Vojislava Lukić 6:4, 5:7, 2:1 krecz
11. 31/07/2016 Stany Zjednoczone Austin ITF 10 000 twarda Stany Zjednoczone Ashley Kratzer 7:5, 6:4
12. 21/04/2018 Meksyk Cancún ITF 15 000 twarda Meksyk Andrea Renee Villarreal 6:4, 6:0
13. 28/04/2018 Meksyk Cancún ITF 15 000 twarda Meksyk Ana Sofía Sánchez 6:0, 7:5
14. 12/05/2019 Meksyk Cancún ITF 15 000 twarda Meksyk Maria Jose Portillo Ramirez 6:3, 6:1
15. 19/05/2019 Meksyk Cancún ITF 15 000 twarda Rumunia Patricia Maria Țig 6:3, 6:3
16. 08/12/2019 Meksyk Cancún ITF 15 000 twarda Francja Aubane Droguet 6:2, 6:3
17. 09/10/2022 Stany Zjednoczone Rancho Santa Fe ITF 80 000 twarda Stany Zjednoczone Katrina Scott 6:1, 6:2

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]