Julija Putincewa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julija Putincewa
Ilustracja
Państwo

 Kazachstan

Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1995
Moskwa

Wzrost

163 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Roman Kislanskij

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2 WTA, 6 ITF

Najwyżej w rankingu

27 (6 lutego 2017)

Australian Open

3R (2016, 2020, 2021)

Roland Garros

QF (2016, 2018)

Wimbledon

2R (2015, 2016, 2018, 2019, 2021)

US Open

QF (2020)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

158 (14 czerwca 2021)

Australian Open

2R (2019)

Roland Garros

2R (2021)

Wimbledon

2R (2016, 2021)

US Open

3R (2019)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kazachstan
Igrzyska azjatyckie
brąz Inczon 2014 gra drużynowa

Julija Putincewa (ros. Юлия Антоновна Путинцева; ur. 7 stycznia 1995 w Moskwie) – kazachska tenisistka narodowości rosyjskiej, finalistka US Open 2010 i Australian Open 2012 w grze pojedynczej dziewcząt, medalistka igrzysk azjatyckich.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Podczas Igrzysk Olimpijskich Młodzieży w Singapurze w 2010 roku odpadła w ćwierćfinale gry pojedynczej oraz zajęła 4. miejsce w grze podwójnej, grając w parze z Darją Gawriłową.

Finalistka juniorskiego US Open 2010. Przegrała w nim z Gawriłową 3:6, 2:6. Na Wimbledonie w 2010 doszła do półfinału, w którym została pokonana przez Kristýnę Plíškovą. W turnieju juniorskim Australian Open 2012 przegrała w finale z Taylor Townsend 1:6, 6:3, 3:6[1].

W maju 2011 roku w Moskwie wygrała swój pierwszy turniej singlowy rangi ITF, pokonując w finale Weronikę Kapszaj. W lipcu 2011 roku w tureckim Samsun wygrała kolejny turniej tej rangi, pokonując w finale Martę Domachowską. W sumie wygrała sześć turniejów singlowych rangi ITF.

W maju 2012 roku Putincewa przestała grać pod rosyjską flagą i zaczęła reprezentować Kazachstan[2].

W zawodach cyklu WTA Tour Putincewa wygrała dwa turnieje w grze pojedynczej z pięciu rozegranych finałów.

W rankingu singlowym wśród seniorek najwyżej sklasyfikowana była na 27. miejscu.

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

 Rosja  Kazachstan
Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A 2R 1R 1R 3R 2R 2R 2R 3R 3R 1R 2R 1R 0 / 12 11 – 12
French Open A A Q2 2R Q3 2R QF 3R QF 1R 2R 1R 2R 3R 0 / 10 16 – 10
Wimbledon A A A 1R A 2R 2R 1R 2R 2R NH 2R 1R 1R 0 / 9 5 – 9
US Open A A Q1 A Q2 1R 2R 2R 1R 3R QF 1R 2R 1R 0 / 9 9 – 9
Ranking na koniec roku 725 241 121 105 113 74 34 53 45 34 28 42 51 69 0 / 40 41 – 40

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A 1R 1R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 0 / 9 1 – 9
French Open A A A A A A 1R 1R A 1R 1R 2R 1R 1R 0 / 7 1 – 7
Wimbledon A A A A A A 2R A 1R 1R NH 2R 1R 1R 0 / 6 2 – 5
US Open A A A A A 1R 1R 1R 1R 3R A 1R 1R 1R 0 / 8 2 – 8
Ranking na koniec roku 1079 1131 335 751 791 160 186 331 314 345 0 / 30 6 – 29

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Julija Putincewa nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 5 (2–3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 5 lutego 2017 Petersburg Twarda (hala) Francja Kristina Mladenovic 2:6, 7:6(3), 4:6
Finalistka 2. 22 września 2018 Kanton Twarda Wang Qiang 1:6, 2:6
Zwyciężczyni 1. 25 maja 2019 Norymberga Ceglana Słowenia Tamara Zidanšek 4:6, 6:4, 6:2
Zwyciężczyni 2. 18 lipca 2021 Budapeszt Ceglana Ukraina Anhelina Kalinina 6:4, 6:0
Finalistka 3. 2 października 2021 Nur-Sułtan Twarda (hala) Belgia Alison Van Uytvanck 6:1, 4:6, 3:6

Gra podwójna 1 (0–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 16 września 2023 Osaka Twarda Anna Kalinska Niemcy Anna-Lena Friedsam
Ukraina Nadija Kiczenok
6:7(3), 3:6

Historia występów w turniejach WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
W = zwycięstwo
F = finał
SF = półfinał
QF = ćwierćfinał
xR = x runda (x – numer rundy)
LQ = odpadła w kwalifikacjach
A = nie uczestniczyła w turnieju
NH = turniej nie odbywał się
Przypisy
a Uwzględniono tylko mecze rozegrane w głównej drabince turnieju.
b Uwzględniono tylko turnieje, w których zawodniczka wystąpiła.
c Statystyki całej kariery uwzględniają wyniki w turniejach WTA, ITF, kwalifikacjach do tych turniejów oraz spotkania rozegrane w Pucharze Federacji.
Q Do turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje.
P5 Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier 5.
P Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier
1000 Turniej w danym roku miał rangę WTA 1000.
500 Turniej w danym roku miał rangę WTA 500.

W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej Kategoria
do 2020
2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–Pa
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Premier 5/Premier A A P LQ P 1R P 1R P A 500 2R LQ 0 / 3 1 – 3
Katar Doha Premier 5/Premier P A 1R A P 2R P 1R P 3R 500 1R 500 LQ 0 / 5 3 – 5
Stany Zjednoczone Indian Wells Premier Mandatory A A A LQ LQ 2R 3R 2R 2R 2R NH 2R 2R 1R 0 / 8 8 – 8
Stany Zjednoczone Miami Premier Mandatory A A A 1R A LQ 1R 3R 1R 4R NH 2R 3R 1R 0 / 8 6 – 8
Hiszpania Madryt Premier Mandatory A A A 1R A A A 1R A 3R NH 1R 2R 2R 0 / 6 4 – 6
Włochy Rzym Premier 5 A A A A A A LQ 2R LQ 2R QF 1R 3R 2R 0 / 6 8 – 6
Kanada Montreal/Toronto Premier 5 A A A A 2R LQ 1R 1R A 1R NH 1R QF 2R 0 / 7 5 – 7
Stany Zjednoczone Cincinnati Premier 5 A A LQ A LQ 1R 1R 2R LQ 2R 2R 2R 1R A 0 / 7 4 – 7
Meksyk Guadalajara Nie rozegrano 1R A 500 0 / 1 0 – 1
Japonia Tokio/ Wuhan[a] Premier 5 A A A A A LQ 2R 1R A 1R Nie rozegrano 0 / 3 1 – 3
Pekin Premier Mandatory A A A A LQ 1R 2R 1R 1R 2R Nie rozegrano 2R 0 / 6 3 – 6
0 / 60 43 – 60

W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej Kategoria
do 2020
2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–Pa
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Premier 5/Premier A A P A P A P A P A 500 A A 0 / 0 0 – 0
Katar Doha Premier 5/Premier P A A A P A P A P A 500 A 500 A 0 / 0 0 – 0
Stany Zjednoczone Indian Wells Premier Mandatory A A A A A A A A A A NH A A 1R 0 / 1 0 – 1
Stany Zjednoczone Miami Premier Mandatory A A A A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
Hiszpania Madryt Premier Mandatory A A A A A A A A A A NH A 1R A 0 / 1 0 – 1
Włochy Rzym Premier 5 A A A A A A A A A A A A 1R A 0 / 1 0 – 1
Kanada Montreal/Toronto Premier 5 A A A A A A A A A A NH A QF A 0 / 1 2 – 1
Stany Zjednoczone Cincinnati Premier 5 A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Meksyk Guadalajara Nie rozegrano 1R A 500 0 / 1 0 – 1
Japonia Tokio/ Wuhan[a] Premier 5 A A A A A A A A A A Nie rozegrano 0 / 0 0 – 0
Pekin Premier Mandatory A A A A A A A A A A Nie rozegrano A 0 / 0 0 – 0
0 / 5 2 – 5

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 22/05/2011 Rosja Moskwa ITF 25 000 ziemna Ukraina Weronika Kapszaj 6:2, 6:1
2. 24/07/2011 Turcja Samsun ITF 25 000 twarda Polska Marta Domachowska 7:6, 6:2
3. 14/08/2011 Rosja Kazań ITF 50 000 twarda Francja Caroline Garcia 6:4, 6:2
4. 31/12/2011 Rosja Tiumeń ITF 50 000 twarda Ukraina Elina Switolina 6:2, 6:4
5. 12/02/2012 Australia Launceston ITF 25 000 twarda Holandia Lesley Kerkhove 6:1, 6:3
6. 13/05/2012 Francja Cagnes-sur-Mer ITF 100 000 ziemna Austria Patricia Mayr-Achleitner 6:2, 6:1

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 2010 Stany Zjednoczone US Open Twarda Rosja Darja Gawriłowa 3:6, 2:6
Finalistka 2012 Australia Australian Open Twarda Stany Zjednoczone Taylor Townsend 1:6, 6:3, 3:6

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Do 2013 roku turniej w Tokio był w kategorii Premier 5, od 2014 spadł do rangi Premier (obecnie WTA 500), a jego miejsce zajął turniej Wuhan Open.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Edwin Smith: Final of the future to precede main event. [w:] News & Photos [on-line]. australianopen.com, 2012-01-27. [dostęp 2012-01-28]. (ang.).
  2. Теннис. Третья ракетка Мира перешла под флаг Казахстана. 2012-05-24. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]