Marcin Dołęga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Dołęga
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1982
Łuków

Wzrost

185 cm[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
brąz Pekin 2008 waga ciężka
Mistrzostwa świata
złoto Santo Domingo 2006 waga ciężka
złoto Goyang 2009 waga ciężka
złoto Antalya 2010 waga ciężka
Mistrzostwa Europy
złoto Władysławowo 2006 waga ciężka
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Marcin Dołęga (ur. 18 lipca 1982[2] w Łukowie) – polski sztangista, brązowy medalista olimpijski, trzykrotny mistrz świata i mistrz Europy, były rekordzista świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Występy międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

W 2001 i 2002 wywalczył dwa tytuły mistrza świata i Europy juniorów. W maju 2006 we Władysławowie, zdobył złoty medal mistrzostw Europy w kategorii 105 kg, uzyskując w dwuboju 424 kg (199 + 225). W trakcie tych zawodów ustanowił wynikiem 199 kg rekord świata w rwaniu.

W 2004 wykryto u Dołęgi podwyższony poziom testosteronu. Jak sam przyznał, wszelkie odżywki miał otrzymać od trenera, Ryszarda Szewczyka[3]. Został zdyskwalifikowany na dwa lata[4].

7 października 2006 zdobył w Santo Domingo złoty medal mistrzostw świata w kategorii 105 kg, uzyskując w dwuboju 415 kg (193 + 222).

18 sierpnia 2008 zdobył w Pekinie brązowy medal w kategorii 105 kg, uzyskując w dwuboju 420 kg (195 + 225). Na pomoście brązowy medal przegrał wagą ciała o 0,07 kg i zajął czwarte miejsce. Po 8 latach zdyskwalifikowano za doping brązowego medalistę Dmitrija Łapikowa z Rosji i Dołędze przyznano brąz[5]. Dołęga odebrał medal w 2017 z rąk Ireny Szewińskiej[5]

29 listopada 2009 zdobył w Goyang złoty medal mistrzostw świata w kategorii 105 kg, uzyskując w dwuboju 421 kg (195 + 226). Rok później, w Antalyi, obronił tytuł mistrza świata, uzyskując 415 kg w dwuboju.

Na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie (2012) spalił trzy próby w rwaniu z ciężarem 190 kg i nie został sklasyfikowany. W październiku 2014 ponownie został ukarany za doping dwuletnią dyskwalifikacją, trwającą do października 2016[6].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Orląt Łuków. Był także zawodnikiem WLKS Siedlce/Iganie Nowe i przez wiele lat Startu Otwock/Ekopak Jatne. Ostatnim klubem, który reprezentował, był Zawisza Bydgoszcz.

W 2010 Bronisław Komorowski odznaczył Marcina Dołęgę Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Był też odznaczony „Złotym Niedźwiedziem” i „Złotą Sosenką” za zasługi dla miasta Łukowa i Otwocka. W 2012 odznaczony przez prezesa PKOL srebrnym medalem „za zasługi”.

W 2014 zakończył karierę[7]. Obecnie jest trenerem w klubie WLKS Iganie Nowe Siedlce.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 2003 ożenił się z Martą Wawak, byłą reprezentantką i mistrzynią Polski w podnoszeniu ciężarów. Ma córkę Martynę (ur. 2005) i syna Oliwiera (ur. 2015). Jego dwaj bracia (Robert i Daniel) także są sztangistami.

Jest żołnierzem Wojska Polskiego w stopniu kaprala.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Rok Zawody Miasto Miejsce Kategoria Wynik
2001 Mistrzostwa świata Turcja Antalya 9 do 105 kg 405 kg
2002 Mistrzostwa Europy Turcja Antalya 5 do 105 kg 400 kg
2002 Mistrzostwa świata Polska Warszawa 6 do 105 kg 412,5 kg
2003 Mistrzostwa świata Kanada Vancouver 5 do 105 kg 410 kg
2006 Mistrzostwa Europy Polska Władysławowo 1 do 105 kg 424 kg
2006 Mistrzostwa świata Dominikana Santo Domingo 1 do 105 kg 415 kg
2008 Igrzyska olimpijskie Pekin 3 do 105 kg 420 kg
2009 Mistrzostwa świata Korea Południowa Goyang 1 do 105 kg 421 kg
2010 Mistrzostwa świata Turcja Antalya 1 do 105 kg 415 kg

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 421 kg i złoty medal MŚ! – nowosci.com.pl [online], express.bydgoski.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  2. Marcin Dołęga Bio, Stats, and Results | Olympics at Sports-Reference.com [online], www.sports-reference.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-18] (ang.).
  3. Polscy dopingowicze. Ich tłumaczenia i powroty [online] [dostęp 2017-11-25].
  4. Najsłynniejsze dopingowe wpadki Polaków sport.wp.pl.
  5. a b Sztangiści Kołecki i Dołęga odebrali medale olimpijskie [online], Polska Agencja Prasowa SA [dostęp 2021-07-07] (pol.).
  6. Jest oficjalna decyzja. Dołęga w końcu ukarany za doping. przegladsportowy.pl, 22 sierpnia 2015. [dostęp 2017-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 września 2017)].
  7. S. Tomasik, Smutny koniec kariery Marcina Dołęgi, Przegląd Sportowy na onet.pl, 24.08.2014 [dostęp 2017-01-05].
  8. M.P. z 2011 r. nr 4, poz. 46 – pkt 1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]