Marcin Meller

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Meller
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 października 1968
Warszawa

Zawód, zajęcie

historyk
dziennikarz

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

dyrektor wydawniczy

Pracodawca

Grupa Wydawnicza Foksal

Krewni i powinowaci

Stefan Meller, Adam Meller

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Marcin Meller (ur. 23 października 1968 w Warszawie) – polski historyk, dziennikarz i prezenter telewizyjny, były dyrektor wydawniczy Grupy Wydawniczej Foksal.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent klasy humanistycznej XI Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Reja w Warszawie (1987) i Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego (1995); pracę magisterską Rola myślenia o historii w ruchu „Solidarności” w latach 1980–1981 napisał pod kierunkiem Marcina Kuli[1]. Był działaczem podziemnego Niezależnego Zrzeszenia Studentów i Pomarańczowej Alternatywy oraz organizatorem popularnych balów przebierańców u Architektów na Koszykowej[2].

Pracował jako reporter w tygodniku „Polityka”, gdzie zajmował się tematyką międzynarodową, polityczną i obyczajową[3]. Z redakcji został wydalony z powodu kilkukrotnego niedostarczenia tekstów w określonym terminie[3]. W latach 2003–2012 był redaktorem naczelnym polskiej edycji miesięcznika „Playboy”[4]. Od kwietnia 2011 do lutego 2012 był felietonistą „Wprost”, zaś od marca 2012 do listopada 2020 publikował na łamach „Newsweeka”[5][6]. Od 2000 był związany z Grupą TVN, dla której prowadził bądź współprowadził programy TVN: Agent (2000–2002), Dzień dobry TVN (2005–2008, 2013–2019)[7], Kapitalny pomysł (2008–2009) oraz sobotni magazyn kulturalny TVN24 Drugie śniadanie mistrzów (2009–2022)[8]. Prowadził autorską audycję Mellina w Roxy FM.

W listopadzie 2016 objął funkcję dyrektora wydawniczego w Grupie Wydawniczej Foksal (obejmującej wydawnictwa W.A.B., Buchmann i Wilga)[9][10]. W listopadzie 2020 objął stanowisko redaktora naczelnego portalu Wirtualna Polska[11][6], jednak już 4 grudnia tego samego roku ogłosił rezygnację ze tej funkcji[12].

Od 14 stycznia do 3 czerwca 2023 był gospodarzem internetowego magazynu kulturalnego Drugie śniadanie Mellera, którego odcinki są dostępne na YouTube. Program był tworzony wyłącznie z wpłat dokonywanych przez widzów w serwisie zrzutka.pl[13][14][15]. W czerwcu 2023 Meller poinformował, że na czas nieokreślony zawiesza tworzenie tej audycji, jak i zbiórkę internetową na jej cel[16].

Od marca 2023 ponownie prowadzi program Mellina, tym razem w Esce Rock. W lutym 2024 dołączył do zespołu dziennikarskiego internetowego Kanału Zero, dla którego prowadzi cotygodniowy program kulturalny Trzecie śniadanie[17][18].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest synem Beaty Galickiej, wicedyrektorki Muzeum Warszawy[19], oraz Stefana Mellera, byłego ambasadora RP w Paryżu i Rosji i byłego ministra spraw zagranicznych. Jest wnukiem Adama Mellera, dyplomaty i działacza komunistycznego. Ma młodsze bliźniacze rodzeństwo, Katarzynę i Andrzeja[3][20].

Dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną była dziennikarka Agnieszka Niezgoda. We wrześniu 2007 poślubił Annę Dziewit, liderkę zespołu Andy[20], z którą ma syna Gustawa (ur. 2012) i córkę Barbarę (ur. 2014).

Deklaruje się jako ateista[21].

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • 2011 – Gaumardżos! Opowieści z Gruzji – współautor z Anną Dziewit-Meller
  • 2013 – Między wariatami – Opowieści terenowo-przygodowe
  • 2016 – Sprzedawca arbuzów
  • 2019 – Nietoperz i suszone cytryny
  • 2022 – Czerwona ziemia; powieść sensacyjna

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

  • 2010 – aFrykas Roku Fundacji „Afryka Inaczej" za promowanie dialogu polsko-afrykańskiego i tematyki afrykańskiej[22][23]
  • 2011 – Nagroda Magellana w konkursie na najlepsze publikacje turystyczne w kategorii książek podróżniczych za Gaumardżos! Opowieści z Gruzji[24]
  • 2022 – honorowe obywatelstwo gminy Kadzidło[25]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 673.
  2. ↑ Marcin Meller, „Newsweek.pl” [dostęp 2018-04-09] (pol.).
  3. ↑ a b c Gwiazdy i celebryci [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  4. ↑ Marcin Meller odchodzi z Playboya. wyborcza.pl. [dostęp 2012-07-30]. (pol.).
  5. ↑ Marcin Meller będzie pisać felietony dla ”Newsweeka”. Kto następny?. wirtualnemedia.pl. [dostęp 2012-02-29]. (pol.).
  6. ↑ a b Tomasz Wojtas: Marcin Meller szykuje kilka transferów dziennikarskich do Wirtualnej Polski. „Będą symetryści, konserwatywni, liberalni”. wirtualnemedia.pl. [dostęp 2020-11-18]. (pol.).
  7. ↑ Marcin Meller i Magda Mołek żegnają się z „Dzień dobry TVN”. [w:] Wirtualne Media [on-line]. www.wirtualnemedia.pl, 2019-07-19. [dostęp 2019-07-19]. (pol.).
  8. ↑ Maciej Kozielski, Marcin Meller odchodzi z TVN 24 [online], Press.pl, 8 listopada 2022.
  9. ↑ Marcin Meller dyrektorem wydawniczym Grupy Wydawniczej Foksal [online] [dostęp 2018-04-09] (pol.).
  10. ↑ Marcin Meller został dyrektorem wydawniczym Grupy Wydawniczej Foksal [online], Press.pl [dostęp 2018-04-09] (pol.).
  11. ↑ Marcin Meller nowym redaktorem naczelnym Wirtualnej Polski [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-10-01] (pol.).
  12. ↑ Marcin Meller nie jest już redaktorem naczelnym Wirtualnej Polski [online], www.wirtualnemedia.pl.
  13. ↑ „Drugie śniadanie Mellera” wystartuje zgodnie z planem. „Mam załatwione trzy odcinki” [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2023-02-19] (pol.).
  14. ↑ Meller wystartował ze swoim „Drugim śniadaniem”. 27 tys. odtworzeń w ciągu doby [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2023-02-19] (pol.).
  15. ↑ Marcin Meller zaprasza mniej gości i nagrywa program w mieszkaniu [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2023-02-19] (pol.).
  16. ↑ Marcin Meller zawiesza swój program na YouTube. "Niestety doba ma tylko 24h" [online], Press.pl [dostęp 2023-06-03] (pol.).
  17. ↑ MARCIN MELLER W KANALE ZERO! #kanalzero #shorts #stanowski. [dostęp 2024-02-03].
  18. ↑ Meller potwierdza! Będzie miał swój program na nowym kanale Stanowskiego [online], naTemat.pl [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  19. ↑ Marcin Meller wzruszająco na Dzień mamy, „Newsweek.pl”, 26 maja 2017 [dostęp 2018-04-09] (pol.).
  20. ↑ a b Gwiazdy i celebryci [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  21. ↑ Życzenia wesołego ateuszka [online], Newsweek.pl, 21 grudnia 2012 [dostęp 2021-10-03] (pol.).
  22. ↑ Fundacja Afryka Inaczej raz drugi wręczy nagrody. Warszawa.Wyborcza.pl- Najnowsze wiadomości z Warszawy, 2011-01-13. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-08)].
  23. ↑ Dominik Paszkiewicz: aFrykasy roku 16.01 - Warszawa. Akcja dla Globalnego Południa - Polska Zielona Sieć, 2010-01-08. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-24)].
  24. ↑ Nagroda Magellana 2011. Rynek książki - największy w Polsce bank danych o rynku wydawniczym, 2012-05-10. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-01)].
  25. ↑ Tytuły Honorowego Obywatela gminy Kadzidło nadano 9 osobom. Moja Ostrołęka - lepsza strona miasta, 2022-06-21. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-18)].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Meller&oldid=73591616”