Marek Elżanowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marek Elżanowski
Ilustracja
Grób M. Elżanowskiego, Stare Powązki, 2012
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1941
Warszawa

Data i miejsce śmierci

23 sierpnia 1994
Warszawa

profesor nadzwyczajny UW
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Zakład Nauki Administracji, Instytut Nauk Prawno-Administracyjnych

Marek Elżanowski (ur. 3 marca 1941 w Warszawie, zm. 23 sierpnia 1994 tamże[1]) – polski prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, specjalista prawa administracyjnego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1954 r. ukończył Szkołę Podstawową nr 1 w Przasnyszu, następnie Liceum Ogólnokształcące w Przasnyszu[2], w 1963 r. — studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Jesienią 1963 r. rozpoczął pracę w Katedrze Prawa Administracyjnego UW, kierowanej przez profesora Jerzego Starościaka. W 1965 r. ukończył równolegle prowadzone studia ekonomiczne. W 1968 r. uzyskał stopień doktora na podstawie rozprawy Zakład państwowy w polskim prawie administracyjnym (otrzymał za nią nagrodę ministra). Rok później został mianowany adiunktem w Zakładzie Prawa Administracyjnego i Nauki Administracji UW.

W 1982 r. uzyskał od Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych na podstawie pracy Przesłanki reform podziału terytorialnego. Studium z nauki administracji i prawa administracyjnego. Rok później został powołany na stanowisko docenta, w 1991 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym UW. Od 1989 r. pełnił funkcję kierownika Zakładu Nauki Administracji, utworzonego w Instytucie Nauk Prawno-Administracyjnych. Kierował również Zakładem Organizacji Administracji w Instytucie Organizacji Zarządzania i Doskonalenia Kadr (później — Instytut Administracji i Zarządzania).

Prowadził badania i wykłady oraz wiele publikował, również za granicą. W 1969 r. uzyskał dyplom studiów podyplomowych Międzynarodowego Wydziału Prawa Porównawczego w Strasburgu. W 1992 r. stanął na czele zespołu rządowego zajmującego się opracowaniem założeń nowej organizacji terytorialnej państwa. Zmarł po długiej chorobie nowotworowej. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera E-5-21)[3].

Brat zoologa Andrzeja Elżanowskiego, ojciec prawnika Filipa Elżanowskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hubert Izdebski: Marek Elżanowski 1941-1994. W: Grażyna Bałtruszajtys (red.): Profesorowie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego 1808-2008. Wyd. 1. Warszawa: Lexis-Nexis, 2008, s. 329. ISBN 978-83-7334-905-6. (pol.).
  2. Aleksander Nawrocki: Gdy mi ciebie zabraknie. W: Mariusz Bondarczuk: Misjonarze i Barbarzyńcy. Opowieści o codziennym życiu przasnyskiego ogólniaka w latach 1923-2005. Wyd. 1. Przasnysz: Wydawnictwo Mazowieckie, 2006, s. 62. ISBN 83-900940-4-5.
  3. Cmentarz Stare Powązki: MAREK ELŻANOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-02].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]