Marek Piechowiak
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 sierpnia 1962 |
|---|---|
| Profesor nauk prawnych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1991 – nauki humanistyczne |
| Habilitacja |
2000 – nauki humanistyczne |
| Profesura |
2016 |
| Rzecznik praw dziecka | |
| Okres spraw. |
30 czerwca 2000–12 października 2000 |
| Następca | |
Marek Piechowiak (ur. 4 sierpnia 1962 w Poznaniu) – polski filozof, profesor nauk prawnych, w 2000 rzecznik praw dziecka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Na tej samej uczelni uzyskiwał stopnie doktora (1991) i doktora habilitowanego (2000) nauk humanistycznych. W 2016 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych. Odbywał staże naukowe m.in. w Międzynarodowym Instytucie Praw Człowieka w Strasburgu oraz w Dyrektoriacie Praw Człowieka Rady Europy. Specjalizuje się w zakresie filozofii prawa i ochronie praw człowieka.
W latach 1991–1996 pracował jako adiunkt w poznańskim Centrum Praw Człowieka w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Pełnił jednocześnie funkcję kierownika Centrum Naukowej Informacji i Dokumentacji Praw Człowieka. Od 1993 prowadzi wykłady na międzynarodowym kursie International Protection of Human Rights. W latach 1994–1996 był zastępcą przewodniczącego komitetu redakcyjnego Materiałów Poznańskiego Centrum Komitetu Praw Człowieka.
8 czerwca 2000 został wybrany na pierwszego rzecznika praw dziecka[1] z rekomendacji Akcji Wyborczej Solidarność. Do wykonywania obowiązków przystąpił po złożeniu ślubowania przed Sejmem 30 czerwca 2000, zakończył pełnienie tej funkcji 12 października 2000[2]. Został odwołany z urzędu na skutek rezygnacji, którą uzasadniał m.in. brakiem środków w budżecie na funkcjonowanie urzędu.
Zajmował stanowiska profesora na Uniwersytecie Zielonogórskim i Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie kierował Zakładem Prawa Kanonicznego. Od 2010 związany ze Szkołą Wyższą Psychologii Społecznej (przekształconą później w Uniwersytet SWPS), gdzie objął stanowisko kierownika Katedry Teorii, Filozofii i Historii Prawa w Instytucie Prawa Wydziału Zamiejscowego w Poznaniu.
Członek Komisji Dyscyplinarnej przy Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego w kadencji 2021–2024[3].
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- W poszukiwaniu ontologicznych podstaw prawa. Arthura Kaufmanna teoria sprawiedliwości, Instytut Nauk Prawnych PAN, Warszawa 1992.
- Karta Praw i Wolności. Między prawami człowieka a ideologią, „Materiały Poznańskiego Centrum Praw Człowieka” nr 2/1993.
- Wolność akademicka – Academic freedom (red.), „Materiały Poznańskiego Centrum Praw Człowieka” nr 3/1993.
- Pojęcie praw człowieka, [w:] L. Wiśniewski (red.), Podstawowe prawa jednostki oraz ich sądowa ochrona, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1997.
- Filozofia praw człowieka. Prawa człowieka w świetle ich międzynarodowej ochrony, Wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 1999.
- Preambuła, [w:] T. Smyczyński (red.), Konwencja o prawach dziecka. Analiza i wykładnia, Wyd. Ars Boni et aequi, Poznań 1999.
- Międzynarodowy Pakt Praw Osobistych i Politycznych. Nowy przekład – wydanie dwujęzyczne. Skarga indywidualna do Komitetu Praw Człowieka (red. wraz z R. Hliwą), Poznańskie Centrum Praw Człowieka, INP PAN, Poznań 2001.
- Dobro wspólne jako fundament polskiego porządku konstytucyjnego, Oficyna Trybunału Konstytucyjnego, Warszawa 2012.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 19, poz. 403.
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 35, poz. 710.
- ↑ Komisja Dyscyplinarna. Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego, 1 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-05].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Druk sejmowy nr 1865 z biogramami kandydatów na stanowisko RPD z 20 kwietnia 2000. [dostęp 2020-05-17].
- Prof. dr hab. Marek Piechowiak, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-04-04].
|
