Maria Kuzańska-Obrączkowa
Data i miejsce urodzenia |
25 marca 1917 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
29 czerwca 1976 |
Posłanka do Krajowej Rady Narodowej i na Sejm Ustawodawczy | |
Okres |
od 1945 |
Przynależność polityczna |
Polska Partia Socjalistyczna / Polska Zjednoczona Partia Robotnicza |
Odznaczenia | |
Maria Kuzańska-Obrączkowa (ur. 25 marca 1917 w Giecznie, zm. 29 czerwca 1976 w Warszawie) – polska nauczycielka i pedagog, działaczka komunistyczna i socjalistyczna, posłanka do Krajowej Rady Narodowej i na Sejm Ustawodawczy (1945–1952).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1935 ukończyła Państwowe Seminarium Nauczycielskie w Zgierzu, po czym pracowała jako nauczycielka w szkole w Olgierdówce w powiecie przemyskim. W 1937 podjęła studia w Wolnej Wszechnicy Polskiej. Związała się z Komunistycznym Związkiem Młodzieży Polski, sprawowała też nadzór nad wolską organizacja „Pionier”. Kierowała również świetlicą robotniczą na Kole, jednak została zwolniona z uwagi na prowadzoną agitację komunistyczną. W czasie okupacji niemieckiej pracowała początkowo jako nauczycielka na Mazowszu, w 1940 wróciła do Warszawy i objęła kierownictwo nad placówką oświatową RGO na Rakowcu. Kontynuowała współpracę z ruchem komunistycznym. Po 1945 pracowała w spółdzielni „Czytelnik”, działała we władzach OM TUR. W latach 1945–1946 posłowała do Krajowej Rady Narodowej. W styczniu 1947 weszła w skład Sejmu Ustawodawczego w okręgu Łobez. Reprezentowała Polską Partię Socjalistyczną, z którą w 1948 przystąpiła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
W 1949 ukończyła studia, a w 1965 obroniła doktorat z dziedziny pedagogiki na Uniwersytecie Warszawskim. Od końca lat 40. pracowała w TPD jako dyrektor okręgu, później (od 1957) była sekretarzem generalnym organizacji. Zorganizowała ośrodek wychowawczy TPD w Helenowie. Publikowała artykuły naukowe z dziedziny pedagogiki, współpracowała z czasopismami branżowymi („Szkoła i dom”, „Głos Nauczycielski”, „Przyjaciel Dziecka”).
Odznaczona Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[1], Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Grunwaldu.
Pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera D35-3-12)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- (red. nacz. Feliks Tych), Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego. T. 3, K, Muzeum Historii Polskiego Ruchu Rewolucyjnego, Muzeum Niepodległości w Warszawie, "Książka i Wiedza", Warszawa 1992
- Absolwenci Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego
- Członkowie Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego
- Członkowie Polskiej Partii Socjalistycznej (1944–1948)
- Działacze Komunistycznego Związku Młodzieży Polski
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Działacze PZPR
- Działacze Towarzystwa Przyjaciół Dzieci
- Ludzie związani z Łobzem
- Ludzie związani z Wolną Wszechnicą Polską
- Nauczyciele II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Orderem Krzyża Grunwaldu
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Posłowie do Krajowej Rady Narodowej
- Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)
- Urodzeni w 1917
- Zmarli w 1976