Gieczno
Artykuł |
51°59′50.5″N 19°27′2.2″E |
---|---|
- błąd |
4 m |
WD |
51°59'50.6"N, 19°27'2.2"E, 51°57'N, 19°24'E |
- błąd |
14 m |
Odległość |
0 m |
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo |
Gieczno |
Liczba ludności (2022) |
383[1] |
Strefa numeracyjna |
42 |
Kod pocztowy |
95-001[2] |
Tablice rejestracyjne |
EZG |
SIMC |
0416752 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Zgierz ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu zgierskiego ![]() | |
![]() |
Gieczno – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Zgierz.
Przez Gieczno przebiega droga wojewódzka nr 702 łącząca Zgierz i Kutno.
Gieczno uzyskało lokację miejską przed 1543 rokiem, zdegradowane przed 1575 rokiem[3].
We wsi znajduje się drewniany kościół pw. Wszystkich Świętych i św. Jakuba z 1717 r. Wewnątrz ołtarz główny z 1720 r., cztery zabytkowe ołtarze boczne, ambona z 1670 r. i stalle z XVIII w.
Po II wojnie światowej siedziba gminy Rogóźno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa łódzkiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[4] na listę zabytków wpisane są obiekty:
- kościół pw. Wszystkich Świętych, drewniany, 1717, pocz. XX, nr rej.: A/487 z 1.08.1967,
- dzwonnica, drewniany, nr rej.: A/488 z 1.08.1967
- dwór, 2 poł. XIX, nr rej.: A/134 z 1975 (brak decyzji KOBiDZ)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 298 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 30-31.
- ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2010-11-24].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Gieczno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 492 .