Marian Borzęcki

Marian Borzęcki
	; jako wiceprezydent Warszawy
Data i miejsce urodzenia	8 września 1889 ; Suwałki
Data i miejsce śmierci	3 czerwca 1940 ; KL Mauthausen-Gusen
	Wiceprezydent Warszawy
Okres	od 1927; do 1934
	Multimedia w Wikimedia Commons

Marian Borzęcki
	Komendant główny Policji Państwowej
Data i miejsce urodzenia	8 września 1889 ; Suwałki, Królestwo Polskie
Data i miejsce śmierci	3 czerwca 1940 ; KL Mauthausen-Gusen, III Rzesza
	Przebieg służby
Lata służby	1919-1926
Formacja	Policja Państwowa
Stanowiska	Zastępca Komendanta Głównego Policji Państwowej (1919-1921),; Komendant Główny Policji Państwowej (1923–1926)
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Marian Borzęcki (ur. 8 września 1889^[1] w Suwałkach, zm. 3 czerwca 1940 w Gusen (KL))^[2] – polski prawnik, polityk, adwokat, komendant główny Policji Państwowej.

Życiorys

Syn Bolesława i Marii z Rakowskich^[3]. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu w Petersburgu^[3]. Od lipca 1919 do października 1921 zastępca komendanta głównego Policji Państwowej, od grudnia 1922 do czerwca 1923 dyrektor Departamentu Bezpieczeństwa w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, od czerwca 1923 do listopada 1926 komendant główny Policji Państwowej. Po przewrocie majowym został przeniesiony w stan nieczynny, a z dniem 6 maja 1927 przeniesiony w stan spoczynku^[4]. Rozpoczął praktykę adwokacką w Warszawie. Działacz Stronnictwa Narodowego, od 1937 członek Stronnictwa Pracy. W latach 1927–1934 wiceprezydent Warszawy.

We wrześniu 1939 członek Komitetu Obywatelskiego przy Dowództwie Obrony Warszawy. W konspiracji w Biurze Politycznym Centralnego Komitetu Organizacji Niepodległościowych, aresztowany przez Gestapo 30 marca 1940, wywieziony z Pawiaka 3 maja 1940 do obozu koncentracyjnego KL Sachsenhausen. Stąd 27 maja 1940 trafił do KL Gusen, gdzie 3 czerwca 1940 zmarł. Był jedną z najwcześniej zarejestrowanych ofiar tego obozu. Jako oficjalną przyczynę śmierci podano zwapnienie naczyń wieńcowych i zator (Herzkranzgefäßverkalkung, Embolie)^[5]. Jego symboliczny grób znajduje się na warszawskich Powązkach (kw. 191–VI–17)^[6].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta (31 grudnia 1923)^[7]
Krzyż Walecznych
Oficer Orderu Legii Honorowej (Francja)
Order Korony Rumuńskiej II klasy

Przypisy

↑ Akt urodzenia Mariana Gorgoniusza Borzęckiego, Archiwum Państwowe w Suwałkach, Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej w Suwałkach, sygn. 63/165/0/1/97, k. 125, akt ur. nr 498; Archive der KZ‐Gedenkstätte Mauthausen_2_2_15_007_20_p14, _1_1_6_1_Totenbuch Gusen_1_002, _Y_46a_1940_001754-001781.
↑ Marian Borzęcki. mauthausen-memorial.org. [dostęp 2023-04-12].
↑ ^a ^b StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 66 .
↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”. 1-2, s. 170, 1927-06-30. .
↑ Wyciąg z bazy danych więźniów, dotyczący Mariana Borzęckiego, Archiv der KZ-Gedenkstätte Mauthausen Wien
↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.

Bibliografia

Kto był kim w II Rzeczypospolitej, Jacek Majchrowski (red.), Warszawa 1994, wyd. I

[1] Akt urodzenia Mariana Gorgoniusza Borzęckiego, Archiwum Państwowe w Suwałkach, Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej w Suwałkach, sygn. 63/165/0/1/97, k. 125, akt ur. nr 498; Archive der KZ‐Gedenkstätte Mauthausen_2_2_15_007_20_p14, _1_1_6_1_Totenbuch Gusen_1_002, _Y_46a_1940_001754-001781.

[2] Marian Borzęcki. mauthausen-memorial.org. [dostęp 2023-04-12].

[kto66-3] StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 66 .

[4] Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”. 1-2, s. 170, 1927-06-30. .

[5] Wyciąg z bazy danych więźniów, dotyczący Mariana Borzęckiego, Archiv der KZ-Gedenkstätte Mauthausen Wien

[6] Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.

[7] Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]