Mauzoleum Potockich w Wilanowie
 nr rej. 639/1 z 1 lipca 1965[1]
| |
 Widok ogólny mazuoleum | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Ukończenie budowy |
1836 |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°09′56,01″N 21°05′15,20″E/52,165558 21,087556
| |
Mauzoleum Potockich w Wilanowie, właśc. Mauzoleum Stanisława Kostki i Aleksandry Potockich[2] – symboliczny nagrobek wystawiony w 1836 Stanisławowi Kostce Potockiemu i jego żonie Aleksandrze z Lubomirskich Potockiej przez ich syna Aleksandra w pobliżu pałacu w Wilanowie.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Mauzoleum zostało zaprojektowane w stylu neogotyckim przez Henryka Marconiego[2]. Rzeźby zostały wykonane w latach 1834–1836 przez Jakuba Tatarkiewicza i Konstantego Hegla z piaskowca szydłowieckiego. Składa się z neogotyckiego baldachimu ustawionego na rozległym cokole, w którego rogach znajdują się cztery lwy trzymające tarcze z herbami Pilawa Potockich i Drużyna Lubomirskich. Na sarkofagu umieszczonym pod baldachimem przedstawiono postacie małżonków, jego boki zdobią zaś płaskorzeźby – geniusze śmierci i personifikacje zainteresowań i cnót zmarłych.
W 1965 mauzoleum zostało wpisane do rejestru zabytków[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zestawienie zabytków nieruchomych. Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków - stan na 31 marca 2019 r. Woj. mazowieckie (Warszawa). [w:] Narodowy Instytut Dziedzictwa [on-line]. nid.pl. s. 61. [dostęp 2019-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-27)].
- ↑ a b c Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 188.