Max Biele

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Max Biele
Narodowość

niemiecka

Praca
Styl

secesja

Detal na zwieńczeniu domu własnego Maxa Biele na ul. Słowackiego 40 w Poznaniu
Kamienica przy ul. Dąbrowskiego 46 w Poznaniu (detal)

Max Bielearchitekt działający na terenie Poznania na początku XX wieku[1].

Styl[edytuj | edytuj kod]

Architekt skupiał się na rozwiązaniu fasady kamienicy. Charakterystyczne dla Bielego jest łączenie secesji wiedeńskiej z podziałami elewacji pasami z kamienia, który staje się silnym elementem dekoracyjnym fasady. Według Jana Skuratowicza na tle innych warsztatów projektowych Biele wyróżniał się właśnie tym specyficznym łączeniem quasi kamiennej rustyki z plastycznym ornamentem[1].

Realizacje na terenie Poznania[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c autorstwo prawdopodobne
  2. autorstwo domniemane, być może projektantem był Joseph Leimbach

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Jan Skuratowicz: Architektura Poznania 1890-1918. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 1991. ISBN 83-232-0313-X.
  2. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 167 [dostęp 2013-01-05].
  3. Słowackiego 40 - Max Biele's tenement house (1904), arch. Max Biele - www.art1900.info. [dostęp 2011-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-29)].
  4. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 170 [dostęp 2013-01-05].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]