Menelaos z Aleksandrii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Menelaos z Aleksandrii
Μενέλαος ὁ Αλεξανδρεύς
Matematyk
ilustracja
Data urodzenia

ok. 70 n.e.

Data śmierci

ok. 140 n.e.

Zawód, zajęcie

astronom, matematyk

Miejsce zamieszkania

Aleksandria, Rzym, Cesarstwo rzymskie

Narodowość

grecka

Twierdzenie Menelaosa
Trójkąt sferyczny

Menelaos z Aleksandrii (stgr. Μενέλαος ὁ Αλεξανδρεύς, Menelaos Aleksandreus; ur. ok. 70, zm. ok. 140) – grecki[1] astronom i matematyk. Autor antycznego traktatu[2] z dziedziny geometrii sferycznej[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Menelaosa opisał współczesny mu historyk Plutarch w dialogu O obliczu widniejącym na tarczy Księżyca[4]. Klaudiusz Ptolemeusz w Almageście[5] wspomniał o jego dwóch obserwacjach astronomicznych[a] zanotowanych w Rzymie w pierwszym roku rządów cesarza Trajana[b]. Pappus[6] i Proklos[7] nazywali go jednak Aleksandryjczkiem, dlatego też przyjmuje się, że urodził się i wychował w Aleksandrii, a później przeniósł do Rzymu[8]. Niestety to wszystko co wiemy o jego życiu.

Sphaerica[edytuj | edytuj kod]

Jedyna z zachowanych prac Menelaosa to Sphaerica, która dotrwała do naszych czasów dzięki arabskiemu tłumaczeniu[9]. Jest to traktat składający się z trzech ksiąg:

Tytuły pozostałych prac znamy z przekazów arabskiego uczonego Thabit'a b. Qurra, jednakże Elementy geometrii, O trójkątach i O wadze i rozpadzie różnych ciał nie zachowały się do naszych czasów[10].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Okultacje gwiazd Spica i Beta Scorpi przez Księżyc
  2. 98 n.e.
  3. Kontynuacja prac Teodoziusza z Bitynii

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Menelaus of Alexandria, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2013-01-06] (ang.).
  2. Menelai, Sphaericorum, Libri III, Oxford 1758 [dostęp 2013-01-06].
  3. Menelaos z Aleksandrii, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-02].
  4. Plutarch: De facie in orbe lunae apparet, 17. [w:] Moralia [on-line]. www.perseus.tufts.edu. [dostęp 2013-01-06].
  5. Syntaxis mathematica, VII, 3, [w:] J.L. Heiberg (red.), Claudii Ptolemaei opera quae exstant omnia, cz. 2, Lipsk 1903 [dostęp 2013-01-06].
  6. Pappi Alexandrini, Collectionis, F. Hultsch (red.), t. II, VI.110, Berlin 1877 [dostęp 2013-01-06].
  7. Procli Diadochi, Commentari, [w:] G. Friendline (red.), Primum Euclidis Elementoru librum, Lipsk 1877 [dostęp 2013-01-06].
  8. a b Menelaus of Alexandria. www-history.mcs.st-andrews.ac.uk (The MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews). [dostęp 2013-01-06].
  9. F.J. Carmody, Arabic astronomical and astrological sciences in latin translation. A critical bibliography, Berkeley i Los Angeles: University of California Press, 1956, s. 22 [dostęp 2013-01-04].
  10. a b T. Heath, A history of greek mathematics, t. II, Oxford: The Clarendon Press, 1921, s. 260-273 [dostęp 2013-01-04].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]