Meral Akşener
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 lipca 1956 |
|---|---|
| Minister spraw wewnętrznych Turcji | |
| Okres |
od 8 listopada 1996 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
Meral Akşener (ur. 18 lipca 1956 w İzmicie[1]) – turecka polityczka, historyczka i nauczycielka akademicka, deputowana, minister spraw wewnętrznych w latach 1996–1997, kandydatka w wyborach prezydenckich, założycielka i przewodnicząca Dobrej Partii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończyła w 1979 studia historyczne na Uniwersytecie Stambulskim[2][3]. Magisterium i doktorat uzyskała w instytucie nauk społecznych na Uniwersytecie Marmara w Stambule[2]. Pracowała jako nauczycielka akademicka na tej uczelni, a także na Yıldız Teknik Üniversitesi i Kocaeli Üniversitesi, na którym kierowała katedrą historii rewolucji[3].
Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Partii Słusznej Drogi (DYP). Objęła funkcję przewodniczącej jej organizacji kobiecej[4]. Z ramienia DYP w 1995 i 1999 była wybierana na posłankę do Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji[3][5]. Od 8 listopada 1996 do 30 czerwca 1997 sprawowała funkcję ministra spraw wewnętrznych[1][6], będąc pierwszą kobietą na tym stanowisku[7].
W 2001 odeszła z DYP; początkowo zamierzała dołączyć do nowej formacji tworzonej przez Abdullaha Güla i Recepa Tayyipa Erdoğana. Zrezygnowała jednak z tych planów, po czym dołączyła do nacjonalistycznej Partii Narodowego Działania (MHP)[8]. Lider tej formacji Devlet Bahçeli powołał ją na swojego głównego doradcę do spraw politycznych[9]. W 2002 Meral Akşener znalazła się poza parlamentem. Powróciła do niego jednak w 2007, mandat utrzymywała także w wyniku wyborów z 2011 oraz z czerwca 2015[5]. Pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji[3].
Nie znalazła się na listach wyborczych MHP w przedterminowych wyborach z listopada 2015[3]. Jej ugrupowanie utraciło wówczas znaczną część głosów, Meral Akşener zażądała wówczas przeprowadzenia nadzwyczajnego kongresu. Ostatecznie w 2016 sama została wykluczona z szeregów partii[3]. W 2017 wzywała do odrzucenia w referendum konstytucyjnym zmian w ustroju państwa promowanych przez środowisko prezydenta Recepa Tayyipa Erdoğana[7]. W październiku tego samego roku ogłosiła powstanie nowej centroprawicowej formacji pod nazwą Dobra Partia, której została przewodniczącą[10]. W czerwcu 2018 kandydowała w wyborach prezydenckich, w pierwszej turze głosowania zajęła 4. miejsce wśród 6 kandydatów z wynikiem 7,3% głosów[11][12].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Mężatka, ma jedno dziecko[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Meral Akşener [online], smolec.pl [dostęp 2017-04-18].
- ↑ a b Meral Akşener, meralaksener.com.tr [zarchiwizowane 2016-12-07] (tur.).
- ↑ a b c d e f Meral Akşener [online], biyografya.com [dostęp 2023-04-25] (tur.).
- ↑ a b Meral Akşener [online], biyografi.net [dostęp 2023-04-26] (tur.).
- ↑ a b Meral Akşener [online], tbmm.gov.tr [dostęp 2023-04-25] (tur.).
- ↑ Rulers: Turkey: Ministries, etc. [online], rulers.org [dostęp 2023-04-24] (ang.).
- ↑ a b Łukasz Wójcik, Czy to ona powstrzyma Erdoğana? [online], polityka.pl, 11 kwietnia 2017 [dostęp 2023-04-25].
- ↑ Meral Akşener MHP’ye geçti, ntv.com.tr, 4 listopada 2001 [zarchiwizowane 2016-05-16] (tur.).
- ↑ Akşener başdanışman, radikal.com.tr, 16 listopada 2001 [zarchiwizowane 2017-10-01] (tur.).
- ↑ Umut Uras, Ex-Turkish minister Meral Aksener launches new party [online], aljazeera.com, 25 października 2017 [dostęp 2023-04-25] (ang.).
- ↑ YSK kesin seçim sonuçlarını açıkladı [online], yenisafak.com, 4 lipca 2018 [dostęp 2023-04-28] (tur.).
- ↑ Mateusz Chudziak, Turcja: podwójne zwycięstwo Erdoğana [online], osw.waw.pl, 25 czerwca 2018 [dostęp 2023-04-25].