Mezoregion Górnej Biebrzy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mezoregion Górnej Biebrzy
Ilustracja
Biebrza w okolicach Lipska
Kraina

Mazursko-Podlaska

Mezoregion

Górnej Biebrzy

Powierzchnia

655 km²

Lesistość

37%

Zajmowane
jednostki
administracyjne

woj. podlaskie

Mezoregion Górnej Biebrzy (II.12) – mezoregion przyrodniczo-leśny w Krainie Mazursko-Podlaskiej.

Mezoregion położony jest w północno-wschodniej Polsce w woj. podlaskim. Graniczy z mezoregionami: Puszczy Augustowskiej, Wysoczyzny Białostockiej, Kotliny Biebrzańskiej oraz Pojezierza Ełckiego. Powierzchnia mezoregionu wynosi 655km². Mezoregion zajmuje obszar wokół górnego biegu Biebrzy.

Lasy zajmują ok. 37% powierzchni regionu (około 241km²). 71% powierzchni lasów zarządzanych jest przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Białymstoku (południowo-wschodnia część Nadleśnictwa Augustów, południowa Nadleśnictwa Płaska i północna Nadleśnictwa Czarna Białostocka).

Najczęściej występują krajobrazy zalewowych den dolinakumulacyjne. Rzadsze są krajobrazy eoliczne pagórkowate oraz peryglacjalne pagórkowate, równinne i faliste. Najczęściej spotykanymi utworami geologicznymi są plejstoceńskie piaski i żwiry sandrowe zlodowacenia północnopolskiego oraz holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły.

We wschodniej części regionu występują bory i bory mieszane z domieszką świerka, z udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów oraz grądy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]