Mięsień prostownik grzbietu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mięsień prostownik grzbietu (łac. musculus erector spinae) – parzysty mięsień czworonogów, zaliczany do mięśni nadosiowych.

Mięsień ten u ssaków bierze początek na kości krzyżowej, grzebieniu biodrowym, wyrostkach kolczystych kręgów lędźwiowych i wewnętrznej stronie powięzi lędźwiowo-piersiowej. Dalej dzieli się na dwa pasma: mięsień najdłuższy oraz położony bardziej bocznie mięsień biodrowo-żebrowy. Z tej samej masy wyodrębnia się również u części gatunków mięsień kolcowy. Prostownik grzbietu jako mięsień najdłuższy sięga aż do podstawy czaszki, a jako mięsień biodrowo-żebrowy do kręgów szyjnych[1][2]. U człowieka nazwą mięśnia prostownika grzbietu określa się łącznie mięsień krzyżowo-grzbietowy (zbudowany z mięśnia biodrowo-żebrowego i mięśnia najdłuższego) i mięsień kolcowy[3][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk: Anatomia zwierząt. T. 1. Aparat ruchowy. Wydawnictwo naukowe PWN, 2013, s. 336–346.
  2. Zofia Ignasiak: Anatomia układu ruchu. Wyd. II. Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2013, s. 67-69. ISBN 978-83-7609-912-5.
  3. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 660–667, ISBN 978-83-200-4323-5.
  4. Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 2, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 46–49, ISBN 978-83-66548-15-2.