Miasto (Orłowa)
49°50′50″N 18°25′51″E/49,847222 18,430833| Część miasta Orłowej | |
 Historyczne centrum | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| Powierzchnia |
5,19 km² |
| Populacja (2010) • liczba ludności |
|
| • gęstość |
476,1 os./km² |
| Kod pocztowy |
735 11 |
Położenie na mapie Czech  | |
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego  | |
| 49°50′50″N 18°25′51″E/49,847222 18,430833
| |
Miasto (czes. Město) – część miasta Orłowej w kraju morawsko-śląskim, w powiecie Karwina w Czechach. Jest to także gmina katastralna o nazwie Orlová (Orłowa) i powierzchni 518,99 ha[1]. Liczy 2471 mieszkańców[2], a w 2010 odnotowano 642 adresy[3].
Stanowi historyczne centrum miasta i obejmuje teren Orłowej sprzed II wojny światowej.
Pierwsza znana wzmianka dotycząca Orłowej pochodzi z dokumentu biskupa wrocławskiego Wawrzyńca z roku 1223, gdzie wymieniana jest jeszcze pod nazwą "Sal" jako własność klasztoru benedyktynów z Tyńca koło Krakowa. Nazwa "Orłowa" została użyta po raz pierwszy w dokumentach z roku 1227. Ok. 1291 roku benedyktyni wybudowali tutaj klasztor, jeden z pierwszych we właśnie powstałym Księstwie Cieszyńskim i największy w okolicy. W roku 1560 nastąpiła sekularyzacja dóbr zakonnych. Wieś została zakupiona przez ród Cyganów ze Słupska koło Gliwic, a w 1619 przez rodzinę Bludowskich[4], która w 1765 roku wybudowała tu zamek (rozebrany na skutek szkód górniczych w latach 70. XX wieku). Po wymarciu rodu Bludowskich w 1838 roku Orłową przejęła rodzina Mattencloit, która w 1844 wydała pierwszą zgodę na wydobywanie węgla na terenie wsi. Do tej pory Orłowa była typową wsią rolniczo-rzemieślniczą, w ciągu następnego stulecia jej charakter miał się jednak definitywnie zmienić.
W 1869 wieś liczyła 1353 mieszkańców, w 1890 3435, 10 lat później 6679[5]. W 1908 Orłowa uzyskała ograniczone prawa miejskie. Według austriackiego spisu ludności z 1910 roku miasteczko Orłowa miało 8334 mieszkańców, z czego 8207 było zameldowanych na stałe, 4799 (58,5%) było czesko-, 2805 (34,2%) polsko- a 603 (7,3%) niemieckojęzycznymi, 6140 (73,7%) było katolikami, 1792 (21,5%) ewangelikami, 9(0,1%) kalwinistami, 374 (4,5%) wyznawcami judaizmu a 19 (0,2%) było innej religii lub wyznania[6].
Po podziale Śląska Cieszyńskiego w 1920 Orłowa znalazła się w granicach Czechosłowacji. W 1922 otrzymuje pełnię praw miejskich i 8 lat później liczy 10040 mieszkańców[5]. Po II wojnie światowej przyłączono do niej Łazy, Porębę i Lutynię Górną. W latach 60. XX wieku na terenie Lutyni rozpoczęto realizację projektu rozbudowy Orłowej jako miasta-sypialni dla Zagłębia Ostrawsko-Karwińskiego. Tymczasem ludność dzielnicy Miasto systematycznie się zmniejsza. W 1961 do 7400, w 1970 do 5444, 1980 do 3964, a w 1991 do 2271.[5]
-
Katolicki Kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny -
Kościół luterański -
Ratusz -
Pozostałości dawnej zabudowy przy ul. Palackiego -
Opuszczone obiekty przy ul. Cingra
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Informace o katastrálním území Poruba u Orlové. [dostęp 2010-10-03]. (cz.).
- ↑ Faktografické údaje. 2010-10-03. [dostęp 2010-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-26)]. (cz.).
- ↑ Adresy v České republice. 2010-10-03. [dostęp 2010-10-03]. (cz.).
- ↑ Janusz Spyra, Szlachecka rodzina Bludowskich z Dolnych Bludowic herbu Kozioł i zabytki sztuki z nią związane, „Familia Silesiae”, 1, Cieszyn 1997, s. 14-26, ISBN 83-88204-00-9 (pol.).
- ↑ a b c Český statistický úřad: Historický lexikon obcí ČR 1869 - 2005 - 1. díl. 20 sierpnia 2008. s. 718-719. [dostęp 2010-10-03]. (cz.).
- ↑ Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien, Troppau 1912.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Zahradnik: Struktura narodowościowa Zaolzia na podstawie spisów ludności 1880-1991. Trzyniec: HT, 1991. OCLC 189422554.